Ինչպես են երիտասարդները գնահատում Պնախարարի առաջարկած ծրագրերը. նշում են լավ ու վատ կողմեր

ՀՀ պաշտպանության նախարար Վիգեն Սարգսյանի՝ նախօրեին ներկայացրած երկու ծրագրերը, որոնք վերաբերում էին ժամկետային զինծառայության ոլորտում կտրուկ փոփոխություններին, երիտասարդների շրջանում արդեն իսկ բավական լայն ճանաչում են ստացել:

Երեկ փորձեցինք հետաքրքրվել, թե առաջարկվող ծրագրերն ինչպես են գնահատում ուսանող եւ բարձր դասարաններում սովորող տղաները: Դպրոցականները թեպետ որոշ չափով տեղեկացված էին, բայց խուսափում էին մամուլի համար խոսել, իսկ ուսանողները նկատում էին, որ ծրագրերն ունեն եւ դրական, եւ բացասական կողմեր ու փաստարկում դրանք:

Վերապահումները հիմնականում վերաբերում էին «Պատիվ ունեմ» ծրագրին: Հիշեցնենք, որ Ազգային ժողովի կողմից դա ընդունվելու դեպքում պարտադիր զինվորական ծառայությունից տարկետման իրավունք է տրվելու միայն այդ ծրագրում ընդգրկվող ուսանողներին: Այսինքն` եթե նրանք պարտավորվեն, որ ուսումնառության տարիներից երեքի ընթացքում ամեն շաբաթ օր Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական համալսարանում մասնակցելու են զինվորական պատրաստության դասընթացի: Իսկ այնուհետեւ լեյտենանտի սպայական կոչում ստանալուց հետո երեք տարի ժամկետով ծառայության անցնեն զինված ուժերում` առաջնագծում` ամսական ստանալով 260 հազար դրամ ու նաեւ ուսման վարձի փոխհատուցում:

Երիտասարդներն այն կարծիքին են, որ իրապես գիտությամբ զբաղվել ցանկացողների համար կրթությունը բանակով ընդմիջելը բացասական ազդեցություն կունենա: Ասում էին` դա իրենց շրջապատի օրինակով գիտեն:

ԵՊՀ ինֆորմատիկայի եւ կիրառական մաթեմատիկայի երկրորդ կուրսում անվճար եւ տարկետման իրավունքով սովորող Տիգրան Վարդանյանը նախ նշեց, որ մոտավորապես այդպիսի ծրագիր արդեն իսկ փորձարկվում է, եւ ինքն ընդգրկվել է դրա մեջ, որը, սակայն, չի կապվել տարկետման իրավունքի հետ: «Բայց իմ կարծիքով սխալ է, որ ով ուզում է տարկետում ստանալ, պիտի պարտադիր մասնակցի այդ ծրագրին, որովհետեւ ով որ անվճար է ընդունվում, հաստատ լավ է սովորում, եւ բանակ գնալը իրեն կխանգարի: Ինչքան էլ տղաներն այնտեղից հասունացած են վերադառնում, սովորելուն դա հաստատ կխանգարի: Շատ ծանոթներ ունեմ, որ այդ փորձը ունեն: Ես տեսել եմ, որ շատ մարդիկ գնացել են բանակ, եկել են ու դրանից հետո սովորելու ցանկությունը նրանց մեջ ընդհանրապես կորել է»,- ասաց ուսանողը: Նշեց, որ եթե իրեն այս նոր ծրագիրն առաջարկվեր, հավանաբար կնախընտրեր չունենալ տարկետման իրավունք եւ զինծառայության մեկնել սովորական պայմաններով: 

Իրավագիտության ֆակուլտետի երկրորդ կուրսի ուսանող Անդրե Սարյանը նույնպես նկատեց, որ ուսումնառության ընդհատումը լուրջ խնդիրներ կառաջացնի գիտությամբ զբաղվել ցանկացողների համար: «Այս ծրագրի մասին կասեմ, որ ուսանողի մասնագիտական որակները կորցնելու պատճառ է դառնալու, բայց լավ է այն առումով, որ նա գումար է ստանալու, ավելի լավ պայմաններով է ծառայելու»,- ասաց Անդրեն:

Ինչ վերաբերում է զինծառայության ոլորտում առաջարկվող «Ես եմ» կոչվող երկրորդ նոր ծրագրին, որն ավելի դրական արձագանք է գտել երիտասարդների շրջանում, հիշեցնենք, որ դարձյալ կամավորության սկզբունքով այն նախատեսում է, որ մասնակիցները ծառայելու են 3 տարի, որից գումարային 7 ամիսն անցկացնելու են ազատ արձակման մեջ: Ամսվա ընթացքում նրանք մեկ շաբաթ կանցկացնեն արձակուրդում, մեկ շաբաթ` զորամասում՝ պատրաստվելով մարտական հերթապահության եւ երկու շաբաթ` առաջնագծում՝ մարտական հերթապահություն անցկացնելիս: Ծառայության ավարտին նրա անձնական հաշվին կփոխանցվի շուրջ 5 մլն դրամ, որը զորացրված զինծառայողը կկարողանա օգտագործել նպատակային երեք ծրագրերից մեկում` մատչելի բնակարան, մինի-ֆերմա եւ ուսման վարձի փոխհատուցում:

Իրավագիտության ֆակուլտետի երկրորդ կուրսի ուսանող Դավիթ Բակլաչյանը համոզմունք հայտնեց, որ այս ծրագիրը միաժամանակ մի քանի խնդիր կարող է լուծել՝ սահմանների պաշտպանության, արհեստավարժ բանակի, զբաղվածության եւ սոցիալական: Նա, սակայն, դժվարացավ ասել, որ ինքը կցանկանար ներգրավվել այդ ծրագրում. «Ես իմ ժամանակով կգնայի, կծառայեի: Եթե աշխատանքի խնդիր ունենայի, մտածեի` կարող է սովորեմ, աշխատանք չունենամ, հաստատ կնախընտրեի սա, բայց եթե գտնում եմ, որ կարող եմ շուտ գնամ, ծառայեմ, գամ, հետո սովորեմ, իմ մասնագիտությամբ աշխատեմ, չեմ ընտրի: Ես գիտեմ, որ իմ ընտրած մասնագիտությամբ կարող եմ աշխատել, բայց այսօր գիտենք, որ շատ մարդիկ այդ աշխատանքի խնդիրը ունեն՝ իրենց նվազագույն կարիքները հոգալու համար, եւ դա նրանց համար լավ տարբերակ է»:

ԵՊՀ մաթեմատիկա-մեխանիկա ֆակուլտետի մեխանիկա բաժնի երրորդ կուրսի ուսանող Սմբատ Ամիրաղյանը նույնպես դրական գնահատեց «Ես եմ» ծրագիրը՝ ասելով. «Մանրամասներին ծանոթ եմ, լավ նախագիծ է: Տեսականորեն սահմանամերձ ապրողների հարմար է. իրենց մեծամասնությունը, մեկ է, պիտի ծառայությունից հետո ժամկետային զինծառայության անցնի, որովհետեւ սահմանամերձ համայնքներում աշխատանք չկա: Արդյունքում ե՛ւ կծառայեն երեք տարի, ե՛ւ կաշխատեն: Բայց լավ կլինի, որ այդ 5 մլն դրամն օգտագործելու ոլորտներն ավելացվեն: Գումարը տնօրինելու ազատություն տալու համար բավական մեծ է, պետք է, այսպես ասած, պետության մեջ մնա, շրջանառության մեջ դրվի»: Կնախընտրե՞ր ինքը ծառայել այդ տարբերակով: Նոյեմբերյանի բնակիչ ուսանողը դժվարացավ միանշանակ պատասխանել: