Ձնագունդը գլորվում է. ինչու՞ է անհրաժեշտ հանրահավաքը

Տպագրվել է «Հայկական Ժամանակ» օրաթերթի՝ 2004 թվականի մայիսի 15-ի համարում

Ընդդիմության վերջին մի քանի հանրահավաքներից հետո տպավորություն էր ձեւավորվել, որ եթե դրանց որեւէ քայլեր չեն հետեւում, այդ հանրահավաքները կարելի է համարել անիմաստ եւ այդ պատճառով կարելի է ընդհանրապես չհրավիրել: Երեկ մատենադարանամերձ հրապարակում «Արդարություն» դաշինքի եւ «Ազգային միաբանություն» կուսակցության համատեղ հանրահավաքի մի քանի հռետորներ բացատրեցին, թե ինչ նպատակ են հետապնդում շարունակական հանրահավաքները եւ ինչպիսի ազդեցություն են թողնում իշխանությունների վրա: Մասնավորապես ՀԺԿ նախագահ Ստեփան Դեմիրճյանը հայտարարեց, որ չնայած ինքը հասկանում է ժողովրդի անհամբերությունը, սակայն. «Մենք պետք է պատրաստ լինենք տեւական պայքարի»:

Խոսելով նույն թեմայի մասին՝ «Հանրապետություն» կուսակցության առաջնորդ Արամ Սարգսյանը բացատրեց. «Սիրելի ժողովուրդ, մենք քաղաքական պայքարի այլ ձեւ չունենք: Մեր քաղաքական պայքարի ձեւը այս հանրահավաքներն են: Դուք մի մտածեք, որ հանրահավաքի գալով ու այստեղ կանգնելով՝ դուք ոչինչ չեք անում: Դուք շատ մեծ գործ եք անում»: Ըստ Արամ Սարգսյանի, այս մեծ գործը Ռոբերտ Քոչարյանի իշխանության հիմքերի խաթարումն է, նաեւ այն, որ այդ հանրահավաքներով ցույց է տրվում, որ ժողովուրդը Քոչարյանին չի ընդունում: Երեկվա հանրահավաքի մյուս կարեւոր թեման ընդդիմություն-իշխանություն երկխոսության հնարավորությունն էր: Հանրահավաքում ելույթ ունեցողները այլեւս միանշանակ մերժում էին նման հնարավորությունը:

Այդ թեմային առավել մանրամասն անդրադարձավ «ԱՄ» նախագահ Արտաշես Գեղամյանը: Նա առանձին-առանձին խոսեց այն թեմաների մասին, որոնց շուրջ կոալիցիան ցանկանում է երկխոսություն սկսել ընդդիմության հետ: «Առաջարկում են Սահմանադրական բարեփոխումներ: Հարց եմ տալիս դաշնակցության, «Օրինաց երկրի», հանրապետականի մեր գործընկերներին. ի՞նչ է՝ գործող Սահմանադրությո՞ւնն էր պատճառը, որ հոկտեմբերի 27 տեղի ունեցավ, գործող Սահմանադրությո՞ւնն էր պատճառը, որ Պողոս Պողոսյանը սպանվեց, որ ապրիլի 5-ին հրոսակախմբերը ծեծուջարդ կազմակերպեցին: Հարց եմ տալիս, պարոն Քոչարյան, գործող ընտրական օրենսգիրքն անկատա՞ր էր, որ ձեզ հաջողվեց 100 հազարավոր քվեաթերթիկներ կեղծել»,-հայտարարեց Գեղամյանը:

Նա Ռոբերտ Քոչարյանին եւ կոալիցիային համեմատեց հայտնի հեքիաթի հերոսներ արջի, գայլի, աղվեսի եւ բորենու հետ, որոնք, կազմելով երգչախումբ ու բաղաձայն լինելու պատճառով երգել չկարողանալով, մեղքը բարդում են սոխակի վրա: «Հիմա Քոչարյանն ու կոալիցիան են նույն արջը, գայլը, աղվեսը եւ բորենին: Այս է մեր պատասխանը կոալիցիայի երկխոսության առաջարկին»,-ասաց «ԱՄ» նախագահը: Իսկ ըստ «Արդարություն» խմբակցության քարտուղար Վիկտոր Դալլաքյանի՝ կոալիցիան ցանկանում էր երկխոսության շղարշ ստեղծել, որպեսզի ընդդիմությունը հանրահավաքներ չանցկացնի: «Նրանք մեզ ուղղակի աղաչում էին հանրահավաքներ չանցկացնել, ինչը ցույց է տալիս, որ Քոչարյանը սարսափում է ժողովրդից»,-եզրակացրեց Դալլաքյանը:

«Հանրապետություն» կուսակցության առաջնորդ Արամ Սարգսյանը խոսեց երկխոսության մասին Ռոբերտ Քոչարյանի ունեցած պատկերացումների եւ այդ շրջանակներում իրեն արված առաջարկների մասին. «Քոչարյանի համար երկխոսություն ասածը նշանակում է ասիական կեղտոտ բազար: Որովհետեւ մարդ են ուղարկում ինձ մոտ, որն ինձ ասում է` հայտարարիր, որ հոկտեմբերի 27-ի հետ Ռոբերտ Քոչարյանը կապ չունի, վաղը եղբորդ բաց կթողնենք, հայտարարիր, որ միտինգներ, երթեր չեք անի՝ բաց կթողնենք Վաղարշակ Հարությունյանին, Սուրեն Սուրենյանցին, Արամազդ Զաքարյանին, Աշոտ Զաքարյանին: Ում ուզում ես՝ բաց կթողնենք, ում ուզում ես՝ կբռնենք, միայն թե՝ հայտարարիր»: Իսկ ի՞նչ պետք է անի ընդդիմությունը, որո՞նք են լինելու ընդդիմության հետագա քայլերը:

Ըստ Դալլաքյանի՝ հայ ժողովուրդը մղում է ազատագրական պայքար՝ նպատակ ունենալով ազատագրվել Քոչարյանի խանական լծից: Նրա կարծիքով՝ եթե ապրիլի 12-ի լույս 13-ի գիշերը Ռ.Քոչարյանը չկազմակերպեր հայտնի «կոլցո» օպերացիան, առավոտյան ամեն ինչ ավարտված էր լինելու: Դալլաքյանը վստահեցրեց, որ եթե մայիսի 21-ին հրավիրված հանրահավաքի ժամանակ հավաքվեն բավարար թվով մարդիկ, հանրահավաքի կազմակերպիչները կրկին կշրջափակեն Բաղրամյան պողոտան: Արամ Սարգսյանն էլ տեղեկացրեց, որ այդ մեկ շաբաթվա ընթացքում իրենք հանդիպումներ են կազմակերպելու հանրապետության տարբեր մարզերում եւ քաղաքներում, հանդիպելու են նաեւ արտաքին ուժերի հետ: Մեզ հետ զրույցում եւս Արամ Սարգսյանը համոզմունք հայտնեց, որ առաջիկա 30 օրերի ընթացքում ընդդիմությանը կհաջողվի հեռացնել Ռ.Քոչարյանին: «Իսկ եթե անգամ դա մեզ չհաջողվի, ապա այդ խնդրի լուծմամբ կզբաղվեն արտաքին ուժերը»,- կեսկատակ ասում է Արամ Զ. Սարգսյանը:

Ավետիս Բաբաջանյան