Պատերազմ՝ մեծ ճակատով. Լինսի հիմնադրամը խիստ վիրավորված է

Տպագրվել է «Հայկական Ժամանակ» օրաթերթի՝ 2004 թվականի մայիսի 19-ի համարում

Մհեր Մկրտչյանի թատրոնում սկսված հերթական աղմուկը նոր ծավալներ է ստանում: Մենք արդեն տեղեկացրել ենք, որ նախօրեին դերասանի եղբայրը՝ թատրոնի տնօրեն Ալբերտ Մկրտչյանը, մամուլի ասուլիս էր հրավիրել եւ հայտարարել, որ Լինսի ծրագրով վերանորոգված թատրոնի տանիքը կաթում է 28 տեղից, անձրեւաջրերը պատուհաններից ներս են հորդում, լոգարաններում տեղադրված «գեյզերները» չեն աշխատում եւ այլն: Մի խոսքով, ըստ նրա, շինարարներն ամիսներ շարունակ թատրոնում խաբեբայությամբ են զբաղվել: Երեկ, սակայն, Լինսի հիմնադրամի «Մշակույթ» ԾԻԳ-ի տնօրեն Գագիկ Մկրտումյանը շինարարությունն իրականացնող «Լուսածագ» ՍՊԸ-ի ներկայացուցիչների հետ պատասխան ասուլիս էր հրավիրել եւ շինարարական աշխատանքների տապալման համար մեղադրում էր Ալբերտ Մկրտչյանին:

«Նրա վերաբերմունքից առաջին շինարարը գնաց թատրոնից: Օգոստոսին նոր պայմանագիր կնքվեց նոր կապալառուի հետ: Նորից՝ նոր կռիվներ: Այս մարդը ոնց որ պատանդ լիներ այնտեղ»,- ասում էր Գագիկ Մկրտումյանը՝ մատնացույց անելով «Լուսածագ» ՍՊԸ-ի տնօրեն Մնացական Շուշանյանին: Ըստ ԾԻԳ-ի տնօրենի՝ Ալբերտ Մկրտչյանը բանվորներին ստիպել է հատել փողոցի ծառերը եւ Կենտրոնական բանկից «լեւի» հոսանք անցկացնել, շարունակ վիրավորել է բանվորներին եւ թույլ չի տվել, որ նրանք նորմալ աշխատեն: «Նա քանդել տվեց արդեն կառուցված բեմը: 3-4 անգամ փոխել տվեց պատերի գույնը: Երեք անգամ փոխել տվեց թատրոնի մուտքի դուռը: Ես չգիտեմ՝ ինչ դուռ դնենք, որ նա հավանի: Կամ՝ այդ որտե՞ղ է կաթում, որ չի երեւում»,- երեկ ասում էր Գագիկ Մկրտումյանը:

Այնինչ, ըստ պարոն Մկրտումյանի, Ալբերտ Մկրտչյանը թատրոնների տնօրեններից միակն է, որի հետ մանրամասն քննարկվել է վերանորոգման ծրագիրը: Չնայած դրան, շինարարությունը սկսվելուց հետո, ըստ ԾԻԳ-ի տնօրենի, Մհեր Մկրտչյանի եղբայրը մի օր հայտարարել է, թե թատրոնի համար էլեկտրական ջեռուցում չի ուզում եւ ստիպել է, որ ջեռուցման համակարգը գազով սարքեն, այնուհետեւ ստիպել է, որ շինարարները մարմարապատեն թատրոնի ողջ առաջին հարկը եւ բազմաթիվ այլ պահանջներ է ներկայացրել: Իսկ մեկ շաբաթ առաջ նախագծային նոր առաջարկ է մեջտեղ հանել: «Նրա պահանջներին սահման չկա: Այսօր այդ թատրոնը չի շահագործվում, բայց անընդհատ նոր թերություններ են ի հայտ գալիս:

Միգուցե նա պատվե՞ր է կատարում: Ես, որպես շինարար մասնագետ, այնտեղ չեմ գտնում լուրջ շինարարական թերություններ: Բայց ես այս օջախի վերջը չեմ տեսնում»,- երեկ ասում էր Գագիկ Մկրտումյանը: Ու որպես իր ասածի ապացույց՝ հիշեցնում էր, որ նույն Ալբերտ Մկրտչյանը թույլ է տվել, որ քաղաքի կենտրոնում գտնվող եղբոր թատրոնն աղբանոցի վերածվի, որ այնտեղ ինչ-որ բոմժ բնակություն հաստատի ու հետո դառնա սեփականատեր, որ հարակից շենքի բնակիչները մեծ դերասանի թատրոնը որպես ցախանոց օգտագործեն, ու հետո նրանց ամիսներով հնարավոր չլինի թատրոնից հանել՝ շինարարությունը սկսելու համար: Ըստ Գագիկ Մկրտումյանի՝ իրենք թատրոնի շինարարությունն ավարտել են 74 օրում, իսկ մնացած 13 ամիսները (բուն շինարարությունն սկսվել է 2002-ից) եղել է մեծ ճակատով պատերազմական վիճակ:

«13 ամիս մենք տառապել ենք նրա քմահաճույքներից ու վերաբերմունքից»,- ասում էր Մկրտումյանը: Այն հարցին, թե Ալբերտ Մկրտչյանին ինչով էր ձեռնտու ձգձգել թատրոնի վերանորոգումը եւ նման վիճակ ստեղծել, պարոն Մկրտումյանը մեզ խորհուրդ տվեց ստուգել նրա հաստիքացուցակը: Ըստ նրա՝ ռեժիսորը ոչ աշխատողներ ունի եւ ոչ էլ ծրագիր: Չնայած սրան, մեզ հայտնի դարձավ, որ, օրինակ, երեկ թատրոնում փորձեր էին ընթանում: Իսկ երբ մենք փորձեցինք Մհեր Մկրտչյանի թատրոնի ղեկավարությունից մեկնաբանություն ստանալ Լինսի հիմնադրամի «Մշակույթ» ԾԻԳ-ի տնօրենի ասածների կապակցությամբ, թատրոնի փոխտնօրեն Մարտին Հուրիխանյանը պատասխանեց. «Ինչպե՞ս կարելի է այդ փայլուն գաղափարն իրենց ապաշնորհության պատճառով զիբիլ դարձնել: Այդ գումարներով կարելի էր պալատներ սարքել»:

Ըստ նրա՝ շինարարների սարքած բեմը ճռռում է ոտքերի տակ. նրանք չէին ցանկանում ամրացնել տանիքը, որը կարող էր փուլ գալ հանդիսատեսի վրա, բեմի վրայի էկրանը, որն, ըստ ծրագրի, պետք է լիներ 3մx6մ չափի, դարձել է 2.90մx3.90մ, իսկ փոքր էկրանը, բնականաբար, ավելի էժան արժե: Մատնանշելով նախահաշիվը՝ թատրոնի փոխտնօրենն ասում էր, որ շինարարները պարտավոր էին նաեւ երեսապատել թատրոնի շենքը, որը չեն արել եւ այլն: «Նրանք մեզ ստիպում են կրկին ասուլիս անել եւ ամեն ինչ ասել»,- երեկ մեզ հետ ունեցած զրույցի ժամանակ ասում էր Ալբերտ Մկրտչյանի տեղակալը: Մի խոսքով, ինչպես երեւում է, այս աղմուկը դեռ երկար է շարունակվելու, քանի որ այժմ Մհեր Մկրտչյանի թատրոնի ղեկավարությունը հայտարարում է, թե բացելու է բոլոր խաղաքարտերը: Թե իրականում ով է մեղավոր ստեղծված այս իրավիճակի համար, իհարկե, ժամանակի ընթացքում կպարզվի: Սակայն փաստ է, որ ամբողջ այս պատմության պատճառով տուժում է թատրոնը, իսկ մեծագույն դերասան Մհեր Մկրտչյանն իսկապես արժանի չէր, որ իր թողած ժառանգությունը նման ճակատագրի արժանանար եւ շարունակ դառնար կռիվների ու էժանագին խոսակցությունների թատերաբեմ:

Լուսինե Բարսեղյան