Կոլեկտիվ պատիժ՝ Մասիսի բ/կ-ում. թեյի գույնով անալիզից հետո այստեղ թացը չորին է խառնվել

Արարատի մարզի Մասիսի բժշկական կենտրոնում թեյով պատրաստված հեղուկը մեզի փոխարեն լաբորատոր փորձաքննության հանձնելու եւ մեզի անալիզի պատասխան ստանալու պատմությունը մեծ աղմուկ առաջացրեց: Եվ այժմ անմեղներն ու մեղավորները, եթե իսկապես այդպիսիք կան, խառնվել են իրար:

Դամոկլեսյան սուրը կախվել է բժշկական կենտրոնի լաբորատորիայի բոլոր 15 աշխատակիցների  գլխին: Նրանց մի մասն աշխատանքից ազատման դիմում է ներկայացրել տնօրենին, մյուս մասին էլ ղեկավարությունն է ծանուցել առաջիկայում աշխատանքից ազատվելու հնարավորության մասին:

Իսկ ամեն ինչ սկսվել է այն բանից հետո, երբ, ինչպես հայտարարվում է,  բժշկական կենտրոնի տնօրեն Նունե Ավանեսյանն իր արյունը լաբորատորիա է հանձնել երեք տարբեր անուններով եւ ստացել իրարից տարբերվող երեք պատասխան: Լաբորատորիա է ուղարկել նաեւ թեյից, շաքարավազից ու պանրից պատրաստված մի խառնուրդ՝ «մեզի» անալիզի համար: Ստացվել է մեզի անալիզին համապատասխանող պատասխան՝ անհրաժեշտ բոլոր բաղադրիչներով` լեյկոցիտներ, էրիթրոցիտներ, էպիթելեր: Այդ քայլին դիմելու որոշումը տնօրենը բացատրել էր բնակիչներից ստացված բազմաթիվ բողոքներով:

Մասիսի բնակիչների շրջանում մեր հարցումները երեկ ցույց տվեցին, որ բժշկական կենտրոնի լաբորատորիայի նկատմամբ միանշանակ վստահություն կամ անվստահություն չկա: Ոմանք ասում էին, որ այդտեղ հանձնած անալիզների պատասխանը հետո համեմատել են երեւանյան բուժկենտրոններում հանձնած անալիզի պատասխանների հետ, եւ էական տարբերություն է եղել, ոմանք նշում էին, թե հակասություն չի հայտնաբերվել, մյուսներն ասում էին՝ չեն համեմատել, բայց ըստ այդ անալիզների նշանակված բուժումը ստացել են եւ առողջացել: Նկատում էին նաեւ, որ մայրաքաղաքում գործող հաստատությունների դեպքում նույնպես անալիզների անհամապատասխանության օրինակները եզակի չեն: Բնակիչների շրջանում նաեւ կարծիք էր հնչում, թե անթույլատրելի է, որ մեկի թույլ տված սխալի պատճառով պատժվեն նաեւ մյուսները:

Բժշկական կենտրոնի տնօրեն Նունե Ավանեսյանը մեր այցելության ժամանակ տեղում չէր: Փոխտնօրեն Արմեն Սահակյանը, անդրադառնալով բնակիչներից ստացված բողոքներին, որոնց մասին նշել էր տնօրենը, ասաց. «Մենք ֆեյսբուքյան էջ ենք բացել, ու այդ ֆեյսբուքյան էջում՝ մեկնաբանություններում, շատ անդրադարձներ կային մեր լաբորատորիային, որակին: Բնակչության կողմից անվստահություն կար: Բայց մինչեւ փաստ չլինի, մարդկանց, բնական է, չես կարող մեղադրել կամ պատժել միայն այդ մեկնաբանությունների կամ ասեկոսեների հիման վրա: Վերջերս վիրաբուժական բաժանմունքում ունեցանք խոցային արյունահոսությամբ անեմիկ (սակավարյունությամբ) հիվանդ, որի հետազոտման արդյունքում հեմոգլոբինը 100 գրամ/լիտր էր ցույց տալիս: Մի քանի անգամ կրկնելուց հետո` 100 գրամ/լիտր: Հիվանդի տեսքից ոչ մի կլինիցիստ չէր ասի, որ դա այդպես է, լավ սակավարյունության պատկեր էր»,- ասաց փոխտնօրենը: Հիվանդը տեղափոխվել է Երեւան, պարզվել է՝ հեմոգլոբինը 65 գրամ/լիտր է:

Հետո տնօրենն է արյուն հանձնել երեք տարբեր մարդկանց անուններով՝ իր, այդ հիվանդի եւ մեկ ուրիշի ու ստացել հեմոգլոբինի երեք տարբեր ցուցանիշներ: Պատասխանելով մեր հարցին՝ Արմեն Սահակյանն ասաց, որ սարքի ոչ ճիշտ աշխատանքի խնդիր չկա. «Դա աչքով են նայում՝ խոշորացույցի միջոցով: Ռեագենտներով սարքում են, պատրաստում: Այդտեղ մասնագետի խնդիր է»: Տնօրենը լաբորատորիայի աշխատակիցներին, ըստ Արմեն Սահակյանի, հրավիրել է, ժողով արել, նախազգուշացրել, որ ուշադիր լինեն իրենց գործի նկատմամբ: Հետո արդեն փորձաքննության է ուղարկվել «մեզը» եւ ստացվել միզասեռական համակարգի հիվանդություններով մարդու անալիզի պատասխան:

Մեր զրուցակիցն ասաց, որ այս ամենից հետո կլինիկական լաբորատորիայի 15 աշխատակիցներից 9-ը աշխատանքից ազատման դիմում են գրել, 6-ի համար կազմվել են աշխատանքից ազատման մասին ծանուցումներ: Դիմումները դեռ մակագրված չեն, ծանուցումները կյանքի կոչելու համար նույնպես օրենքով սահմանված կարգով որոշակի ժամկետ է նախատեսված:

Փոխտնօրենը վստահեցնում է, որ խնդրին առնչվել են բոլորը: «Դա ամբողջ լաբորատորիայի աշխատանքն է, շղթայական մեկը մի բանի պատասխանատուն է, մեկը՝ մյուս: Ընդհանուր լաբորատորիայի կապն է դա»,- ասաց նա: Արմեն Սահակյանը միեւնույն ժամանակ ընդունեց, որ կան լաբորատորիայի աշխատակիցներ, որոնք մեղք չունեն անալիզների պատասխանի անճշտության հետ, եւ դրանք թե դիմում գրած մարդկանց շարքում են, եւ թե ծանուցում ստացածների: Այդ դեպքում՝ ինչու են նրանք էլ ծանուցվել աշխատանքից ազատվելու մասին:    

«Ստացել են ընդհանուր աշխատանքի համար՝ կոլեկտիվ: Դա կոլեկտիվ աշխատանք է, ու շատերը թերացել են ...պատժվելու են մեղավորները, կոմպետենտ մարդիկ կան այնտեղ, որոնք բնականաբար ինչ գործ ունեն այդ ամեն ինչի հետ, որ պատժվեն»,- ասաց փոխտնօրենը: Ուրեմն ինչու են աշխատանքից ազատվելու ծանուցում ստացել նաեւ լավ աշխատողները. նորից հարցրինք:

«Բոլորին է ասված՝ ծանուցումը դեռ ազատում չէ: Ընթացքը ցույց կտա՝ կոնկրետ ով կպատժվի ու ինչ ձեւով: Կա, որ կարող է նկատողությունով պատժվել, առանց հեռացվելու, կա, որ կարգապահական ինչ-որ բան կլինի, իսկ մարդիկ կան, որ կհեռացվեն: Արդեն տնօրենը կորոշի»,- պատասխանեց Արմեն Սահակյանը:  

Մասիսի բժշկական կենտրոնի կլինիկական լաբորատորիայի աշխատակիցներն ասացին, որ այն մասնագետները, որոնք ամենաուղղակի կապն են ունեցել արյան ու «մեզի» անալիզների հետ, եւ տվել խնդրահարույց պատասխանները, արդեն քանի օր է աշխատանքի չեն գալիս, նրանց հետ կապ հաստատել հնարավոր չէ ու նույնիսկ դա անհանգստացնում է իրենց: Այստեղ կարծիք կար, որ կատարվածը թյուրիմացություն է, ոչ թե սխալ: Կոլեկտիվ պատասխանատվությունը նույնպես նրանց տարակուսանքն էր առաջացրել: Լաբորատորիայի աշխատակիցները պատմեցին, որ իրենց ղեկավարությունը՝ մասնավորապես իրավաբանը, բացատրել է, որ երեք տարբերակ ունեն՝ աշխատանքից ազատման դիմում գրել, ստանալ ծանուցագիր, իսկ երրորդ տարբերակը հասկանալի չդարձավ, որովհետեւ աշխատակիցներն իրենք դրա շուրջ վիճում էին ու հակասական կարծիքներ հայտնում:

Նրանք նաեւ նկատում էին, որ եթե Երեւանում գործող բժշկական կենտրոններում հանձնած անալիզների պատասխանը ճշգրիտ են, դա մեծապես պայմանավորված է համապատասխան սարքավորումների ու գործիքների առկայությամբ, ինչի հնարավորությունը իրենք չունեն ու աշխատելիս մեծ մասամբ գործի են դնում աչքերը, միտքը եւ այլն:

Հ.Գ. Մասիսի բժշկական կենտրոնի փոխտնօրենն ասաց, որ հաստատության այլ բուժաշխատողների հետ կապված դժգոհություններ չունեն: Չբացառեց, սակայն, որ խնդիրներ առաջանալու եւ բողոք լինելու դեպքում այստեղ էլ պատժվողներ կլինեն: «Անվերջ է հսկողությունը ամեն օղակում: Չպիտի լինեն պրոֆեսիոնալիզմին հակասող խնդիրներ»,- ասաց նա: Նշված բուժհաստատության ղեկավարությունը նորանշանակ է: Աշխատում է գրեթե մեկ տարի:

Նյութը հրապարակվել է «Հայկական ժամանակ» օրաթերթի փետրվարի 8-ի համարում: