Բացահայտումներ. Գեղամյանին ընտրեցին ընդդիմության լիդեր

Տպագրվել է «Հայկական Ժամանակ» օրաթերթի՝ 2005 թվականի հոկտեմբերի 25-ի համարում

Շաբաթ օրը տեղի ունեցած «Ազգային միաբանության» 5-րդ համագումարում Արտաշես Գեղամյանը միաձայն վերընտրվեց ոչ միայն սեփական կուսակցության նախագահ, այլ նաեւ հռչակվեց ընդդիմության միասնական լիդեր: «Համաձա՞յն եք Արտաշես Գեղամյանին ընտրել կուսակցության նախագահ, կուսակցության լիդեր, ընդդիմության լիդեր», - հարցը քվեարկության դրեց կուսակցության փոխնախագահ Ալեքսան Կարապետյանը: Եւ դահլիճը միաձայն, բուռն օվացիաների տակ,  Գեղամյանին ընտրեց համայն ընդդիմության լիդեր: Իհարկե, երբ շաբաթ օրը Գեղամյանը կարգվում էր ընդդիմության թիվ մեկ լիդեր, դահլիճում ընդդիմադիր որեւէ այլ ուժի ներկայացուցիչ, բացի «ԱՄ» անդամներից, չկար: Քանի որ վերջին ժամանակներս «Ազգային միաբանությունը» որդեգրել է միայնակ գործելու մարտավարությունը, սեփական  համագումարին Գեղամյանը որեւէ այլ դաշնակցի չէր հրավիրել:

Ոչ միայն չէր հրավիրել, այլեւ պատմական էքսկուրս կատարելով դեպի վաղ անցյալը՝ Գեղամյանը հիշեցրեց 2003-ի նախագահական ընտրությունների նախաշեմը, երբ իրեն սատարելու հայտարարությամբ հանդես եկած ընդդիմադիր իննյակը բերանները ջուր առած ոչ միայն որեւէ դրվատանքի խոսք չասացին իր հասցեին, այլեւ քարոզչության նախօրեին ուղիղ եթերից հայտարարեցին, որ սատարում են  «Արդարություն» դաշինքի թեկնածուին՝ դրանով մոլորեցնելով հանրությանը, թե Գեղամյանը հանել է իր թեկնածությունը: Պատմական էքսկուրսի հաջորդ հանգրվանը սահմանադրական նախագիծը մերժող 16+1 ֆորմատն է, որին Գեղամյանը չի միացել: Իսկ պատճառը հետեւյալն է.

«Միանանք, որ հետո տարբեր սալդատսկի պրիչիններ բռնելով՝ հերթով տակներիցս փախնե՞ն»,- հայտարարեց Գեղամյանը, եզրակացնելով, որ թե՛ 2003-ի նախաշեմին ստեղծված 16-ի եւ թե՛ այժմ ճիշտ նույն ձեւով ստեղծված 16-ի սցենարները գրվում են նախագահական նստավայրում: Իսկ թե կոնկրետ ո՞ր ուժերն են նախագահականի էմիսարներն ու ընդդիմության ականները, Արտաշես Գեղամյանը չկոնկրետացրեց՝ իր ասածի հետեւությունները թողնելով մեզ բոլորիս: Մեկ ժամից ավելի տեւած ելույթում Արտաշես Մամիկոնովիչը որոշակի բացահայտումներ արեց նաեւ 2004-ի ապրիլի 12-ի դեպքերի հետ կապված՝ հայտարարելով, որ այդ օրը իր կողքին առաջին կրակագծում կանգնած էին միայն Արամ Զավելի Սարգսյանը, Սմբատ Այվազյանն ու  Ալբերտ Բազեյանը:

«Այդ օրը ընդամենը երկու կուսակցություն էր կրակագծում»,- այդ դեպքերն էլ այսպես ամփոփեց «ԱՄ» նախագահն ու անցավ արդեն մեր օրերին, որի լակմուսի թուղթը սահմանադրական փոփոխությունների գործընթացն է: Եւ այստեղ Գեղամյանը հիշեց արդեն նորօրյա 16+1 ֆորմատի այն երկու կուսակցությանը, որոնց ինտելեկտի «պատալոկը» «Մադամ Ժանսենն» է. «16-ի մեջ էլ կան կուսակցություններ, որոնք ո՛չ «հա» են, ո՛չ «չէ»: Այսինքն, նրանց համար ով հաղթի՝ մերոնք են»,- ասաց Գեղամյանը, բնականաբար, նկատի ունենալով ԱԺՄ-ին եւ Շավարշ Քոչարյանի ԱԺԿ-ին: Ինչ վերաբերում է հանրապետության գլխավոր մարքսիստին, որը եւս 16-ի բլոկում է, սակայն չի իջնում պետական հեռուստաընկերությունների եթերից, այս մեկի հարցում Գեղամյանի գնահատականը հետեւյալն է.

«Եւ ո՞վ է խոսում, մի մարդ, որի կուսակցությունում երեք հոգի կա՝ մեկը՝ շնչավոր, մյուս երկուսը՝ անշունչ: Շնչավորն ինքն է, իսկ անշունչները՝ մեկը՝ Մարքսի նկարը երիտասարդ  հասակում, մյուսը՝ Մարքսի նկարը հասուն տարիքում: Եւ ես ոնց հասկանում եմ, այս մարդը լուրջ բացատրական աշխատանքի կարիք է զգում, եւ այդ աշխատանքն անպայման կտարվի»,- Դավիթ Հակոբյանին սպառնաց «ԱՄ» նախագահն ու իր ելութի հետագա շարադրանքը  նվիրեց իշխանություններին եւ նրանց պատվավոր պնակալեզներին:

Անդրադառնալով չգիտես որտեղից պեղված եւ միահամուռ ոգեւորությամբ սահմանադրական «այո»-ի տակ ստորագրած 22 կուսակցություններին եւ «այո»-ին միացած 200 հասարակական կազմակերպություններին՝ «ԱՄ» նախագահը ցրեց վերջիններիս հույսերը սեփական գոյության կարեւորության վերաբերյալ: «Ակամայից հիշում ես հայտնի ասացվածքը. ճագարները կարծում են, թե  իրենց շատ են սիրում, դրա համար են թողնում, որ բազմանան: Մինչդեռ իրականությունն այն է, որ բազմացնում են՝ ուտելու համար: Հիմա այս 22 կուսակցություններին ու  200 հասարակական կազմակերպություններինն է»,- ասաց ընդդիմության այլեւս միասնական լիդերը:  

Ամփոփելով «Ազգային միաբանության» հերթական 5-րդ համագումարը՝ «ԱՄ» Երեւանի տարածքային կառույցի ղեկավար Սարգիս Մուրադխանյանն ասաց. «Որ հեռուստաալիքը բացում ես, ասում են, թե ընդդիմությունը խարիզմատիկ լիդեր չունի: Լավ, ես չասեմ, բայց ժողովուրդը հո՞ կասի. բա՞ Արտաշես Գեղամյանից լավ խարիզմատիկ լիդեր:  Սիրելի ժողովուրդ, մենք նոյեմբերի 27-ի հանրաքվեի օրը կպայթեցնենք իշխանությունների փուչիկը: Ժամանակը եկել է, եւ այլեւս համբերել հնարավոր չէ: Եւ եթե այդ օրը կփորձեն մեր «ոչ»-ը դարձնել «այո», այդ ժամանակ արդեն դուրս  կգա Մհերն, ու կփայլատակի թուր Կեծակին»: Լեփ-լեցուն դահլիճը եւ  նախագահությունը նայեցին Արտաշես Գեղամյանի կողմը, եւ «ԱՄ» նորընտիր նախագահը, որը շաբաթ օրը հռչակվեց ընդդիմության լիդեր, հայտարարեց. «Նոյեմբերի 28-ին իրապես նոր իրավիճակ է ստեղծվելու Հայաստանի համար: Հանգիստ խղճով, միահամուռ այդ օրը գնում ենք եւ «ոչ» ենք ասում այս իշխանություններին, ու հաղթանակը մերն է լինելու» (բուռն, երկարատեւ եւ որոտընդոստ ծափահարություններ):

Նաիրա Զոհրաբյան