Վարչապետին ինչ-որ մութ ուժեր թյուրիմացության մեջ էին գցել

ՀՀ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը երեկ ազգային ժողովում պատգամավորների հարցերին պատասխանելիս մեկ նախադասությամբ ազդարարեց մոնոպոլիաների դեմ պայքարի փառահեղ ավարտը: Պայքար, որը սկսվել էր ուղիղ մեկ շաբաթ առաջ նույն Հովիկ Աբրահամյանի` կառավարության նիստում ունեցած գեղեցիկ ու խրոխտ ճառով:

Իհարկե, նա ամեն ինչ արեց, որ մենք գլխի չընկնենք, որ դա պայքարի ավարտն է, բայց մենք էլ հո միամի՞տ չենք: «Ես այս բարձր ամբիոնից հայտարարում եմ, որ որեւէ ընկերության հնարավորությունները չեն սահմանափակվում, եթե ցանկանում է զբաղվել հեղուկ վառելիքի ներկրմամբ: Մենք օրենքով որեւէ մեկին մենաշնորհի իրավունք չենք տվել: Դա ձեւավորում է տնտեսական մենաշնորհներ, որի համար կա տնտեսական մրցակցության պաշտպանության պետական հանձնաժողով, պարոն Շաբոյանի հանձնաժողովը, որը պետք է լուծում տա, եթե որեւէ մեկը չարաշահում է դիրքը»,- ԱԺ ամբիոնից երեկ հայտարարեց ՀՀ վարչապետը: Այսինքն ով ուզենա, ինչ ուզենա՝ կարող է ներկրել, եւ նրան ոչ մեկը չի խոչընդոտի: Բայց ամբողջ խնդիրն այն է, որ տնտեսական մրցակցության պաշտպանության հանձնաժողովը եւ դրա նախագահ Արտակ Շաբոյանը վաղուց արդեն «լուծում են տվել» բոլոր հարցերին: Ընդ որում, լուծում են տալիս արդեն մի քանի տարի, տարին` 365 օր, օրը`24 ժամ...: Հարցը լուծված-պրծած է:

Հիմա անդրադառնանք այդ «լուծումներին» եւ դրա համար դիտարկենք ՏՄՊՊՀ նախագահ Արտակ Շաբոյանի ոչ վաղ անցյալի հայտարարությունները ամենաընդգծված մոնոպոլիաների` շաքարավազի, բանանի ու բենզինի շուկաների վերաբերյալ: «Կարող եմ միայն հետեւյալն ասել, որ մուտքի խոչընդոտներ բանանի շուկայում չկան, մրցակցության սահմանափակումներ չկան, և եթե լինեն տնտեսվարողներ, որոնք կարող են ավելի էժան բանան ներկրել այլ երկրներից, ապա վստահեցնում եմ, որ ամբողջությամբ դա կարող են իրականացնել»,- այս տարվա փետրվարի 11-ին կառավարության շենքում լրագրողների հետ զրույցում բառացիորեն հայտարարեց Արտակ Շաբոյանը: Բանանի հարցը այսպիսով լուծված է` մոնոպոլ դիրքի չարաշահում չկա, շուկա մուտքի խոչընդոտ չկա:

Հիմա՝ բենզինը: «Հանձնաժողովի ուսումնասիրությունները ցույց են տալիս, որ Հայաստան բենզինի ներկրման ոլորտում մուտքի խոչընդոտներ չկան. ցանկացած տնտեսվարող, ով կցանկանա այդ գործունեությամբ զբաղվել, ներմուծել առավել շահավետ պայմաններով, կարող է առանց խոչընդոտների իրականացնել»,- այս հայտարարությունն էլ Արտակ Շաբոյանը արել է այս տարվա մարտի 17-ին՝ կրկին կառավարությունում, կրկին լրագրողների հարցերին պատասխանելիս: Բենզինն էլ, պանիմայեշ, խնդիր չի, ոչ մեկը չի չարաշահում իր դիրքը, ով ուզենա, բենզին կբերի...: Մի խոսքով, բենզինի հարցն էլ լուծեցինք:

Անցանք «ամենա-ամենա» մոնոպոլիային` շաքարավազին: 25 մարտի, 2015 թվական: «Ցանկացած տնտեսվարող կարող է ներմուծել թե՛ շաքարավազ, եւ թե՛ դրա հումքը: Մեզ համար կարեւոր է, որպեսզի մուտքի խոչընդոտներ չլինեն, իսկ ես ամենայն պատասխանատվությամբ հայտարարում եմ, որ չկան նման խոչընդոտներ»,- հայտարարեց Շաբոյանը այս անգամ Ազգային Ժողովի միջանցքում լրագրողների հարցերին ի պատասխան: Այլ կերպ ասած, Շաբոյանը «լուծումները տվել է»: Ընդ որում, այդ լուծումները թարմ են. այնպես չէ, որ դրանք անցած դարի 50-ականների լուծումներ են:

Մի խոսքով, բանանի, շաքարավազի ու բենզինի շուկաները լիակատար բաց են բոլորի համար, ներկրեք որքան ուզում եք, երբ ուզում եք: Դե եթե այս շուկաներում ամեն ինչ նորմալ է, ուրեմն մյուս բոլոր-բոլոր շուկաներում ոչ թե նորմալ է, այլ ուղղակի ընտիր` մրցակցությունը պարզապես ափերից ելել՝ թափվում է:

Բայց հլը մի րոպե: Եթե մրցակցության խնդիրներ չկան, էդ ինչի՞ դեմ էին ուզում պայքարել: Ստացվում է, որ ուզում էին պայքարել մի բանի դեմ, որը չկա: Մրցակցության խնդիր Հայաստանում չկա: Չկա, հասկանո՞ւմ եք: Եվ դրանով հանդերձ մեկ շաբաթ առաջ սկսված մոնոպոլիաների դեմ պայքարը հայտարարվում է ավարտված՝ թշնամու իսպառ բացակայության պատճառով: Հիմնավո՛ր պատճառով:

Այսքանից հետո կարելի է պնդել, որ մեր դյուրահավատ կառավարությանը եւ հատկապես վարչապետին ինչ-որ մութ ուժեր թյուրիմացության մեջ էին գցել, ասելով, թե մեզ մոտ մրցակցություն չկա, մոնոպոլիստները խոչընդոտում են այլ տնտեսվարողներին եւ այլն: Դեռ պետք է պարզել, թե ով է այս հանցավոր քայլի հեղինակը:

Ախր ինչպե՞ս կարող էր արդարադատության գեներալ-մայոր, ազնվության, անկաշառության մարմնավորում,  բացառապես աշխատավարձով ապրող Միհրան Պողոսյանի հիմնադրած «Քեթրին գրուպ» ընկերությունը չարաշահել իր մոնոպոլ դիրքը բանանի շուկայում: Դա, ախր, ի սկզբանե բացառված էր: Ինչպե՞ս կարող էր բացառապես կրթված, դաստիարակված անձանցից կազմված ՀՀ ԱԺ հանրապետական խմբակցության պատգամավոր, աշխարհահռչակ բարերար Սամվել Ալեքսանյանը չարաշահել իր մոնոպոլ դիրքը շաքարավազի շուկայում: Ախր նա «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 2-րդ  աստիճանի շքանշանի դափնեկիր է եւ այդ շքանշանը նրան անցած տարի հանձնել է անձամբ Սերժ Սարգսյանը: Հետո՝ մի մոռացեք, որ ինչպես 2012-ի ԱԺ ընտրությունների քարոզչության ժամանակ բացահայտեց նրա կողմնակից կանանցից մեկը՝ «Սամվել Ալեքսանյանը Քրիստոսից հետո երկրորդ մարդն է»: Ու հետո, նա իսկի բիզնեսով էլ չի զբաղվում եւ առավոտից իրիկուն մինչեւ կոկորդը խրված է օրինաստեղծ աշխատանքի մեջ:

Մի խոսքով թարգեք` ի՞նչ մոնոպոլիա, ի՞նչ պայքար... կարգին գործով զբաղվեք: