Մայր Աթոռը օրենքով ու թղթով երեխաներին տրամադրված այգին չի ծառայեցնում նրանց. բաց նամակ

լուսանկարում՝ Շիրակի թեմի առաջնորդարանի շենքը

Գյումրեցի Հակոբ Մոսինյանը բաց նամակ է հրապարակել որով խնդրում է Հայ առաքելական եկեղեցուն նվիրաբերված այգին, որը ծառայելու էր աղետի գոտու երեխաներին, իրապես ծառայեցնել նպատակին:

Նամակն առանց խմբագրման ներկայացնում ենք ստորեւ.

7,5 տարի առաջ՝ 2017թ. դեկտեմբերի 16-ին, Գյումրու համայնքի ավագանին որոշեց քաղաքապետարանի ենթակա «Պատանի բնասերների կայանի» շինությունները՝ իրենց փաստացի զբաղեցրած տարածքով, նվիրաբերել Հայ առաքելական եկեղեցուն:

Նվիրաբերության պայմանագրի «ՆՎԻՐԱՌՈՒՆ ՊԱՐՏԱՎՈՐՎՈՒՄ Է» բաժնում արձանագրվեց.

«4.3. Վերականգնել տարածքը եւ օգտագործել Հայ Առաքելական եկեղեցու Հայորդյաց տան պատանի բնասերների ակումբի կարիքների համար ՀՀ օրենքի պահանջին համապատասխան»:

«ՀԱՏՈՒԿ ՊԱՅՄԱՆՆԵՐ» բաժնում եւս նշվեց.

«6.1. Սույն պայմանագրով նվիրաբերվող «Անշարժ գույքը» նվիրառուն օգտագործելու է Հայաստանյաց Առաքելական Սուրբ եկեղեցու գործունեության կարիքների համար՝ որպես Գյումրու Հայորդյաց տան պատանի բնասերների ակումբ»:

Նույն պահանջը ամրագրվել է նաեւ «ԿՈՂՄԵՐԻ ՊԱՏԱՍԽԱՆԱՏՎՈՒԹՅՈՒՆԸ» բաժնում: Այդ բաժնում նաեւ հստակեցված է.

«7.1. Սույն պայմանագիրը կարող է անվավեր ճանաչվել 4.1., 4.3., 6.1., 6.2., 6.3., և 6.4. կետերի պայմանները խախտելու դեպքում»:

Սակայն անցած տարիներին այգին ու նրա շինությունները չեն հանձնվել Հայորդյաց տանը եւ տնօրինվել են Շիրակի թեմի առաջնորդարանի կողմից: Ինչո՞ւ: Այս հարցի պատասխանն ստանալու համար դիմեցինք Գյումրու Հայորդյաց տան ղեկավար Ա. Եդիգարյանին.

-Ես տեղյակ չեմ այդ նվիրատվության պայմանագրի մանրամասներից,- ասաց նա:

-Արդեն Ձեզ ներկայացրեցի, ի՞նչ եք մտադիր անելու:

-Դա իմ պարտականությունների շրջանակից դուրս է, նման հարցերը լուծվում են Մայր Աթոռի Քրիստոնեական դաստիարակության կենտրոնում, որի կազմում են բոլոր Հայորդյաց տները:

Այնուհետև տիկին Եդիգարյանը նշեց, որ իրենք նման հաստիքներ չունեն: Մինչ Մայր Աթոռին դիմելը, մենք խնդիրը ներկայացրեցինք ֆեյսբուքում: Բազմաթիվ ու բուռն արձագանքներ ստացանք: Բոլորը զարմացած էին այդ փաստից: Մարդիկ գրում էին՝ «Մի՞թե կարելի է աղետյալ քաղաքի տառապյալ երեխաներին զրկել նման անկյուն ունենալուց: Մի՞թե տնակ-վագոնիկներում ծնված ու մեծացող մանուկներն իրավունք չունեն մի մաքուր միջավայրում բնասիրական դաստիարակություն ստանալու»: Իսկ ի պատասխան Հայորդյաց տներում նման հաստիքներ չունենալուն, ասում էին՝ «Թող աղետյալ Գյումրու երեխաների համար բացառություն արվի, Մայր Աթոռի ձեռքը չոր քարի տակ չի: Եթե եկեղեցին փող չունի այդ նպատակով, այդ դեպքում կաթողիկոսն ինչո՞ւ էր Գյումրու քաղաքապետից այգին խնդրում»:

Պարզաբանենք, որ Գյումրու ավագանու որոշման մեջ նշված է, որ այդ նպատակով «Ամենայն Հայոց Ծայրագույն Պատրիարք և Կաթողիկոս Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ խնդրանքով դիմել է Գյումրու քաղաքապետ Վ. Ղուկասյանին» եւ այլն: Ֆեյսբուքյան օգտատերերից բնապահպանական մի քանի հասարակական կազմակերպությունների ղեկավարներ էլ հայտնեցին ակումբի կամ խմբակի համար ծրագրեր կազմելու իրենց պատրաստակամությունը: Ավելին, ոմանք ասացին, որ հանուն մայր բնության եւ հանուն երեխաների պատրաստ են ԱՆՎՃԱՐ պարապել երեխաների հետ: Այսինքն, մնում է, որ Մայր Աթոռը այգին հանձնի իր իսկական տիրոջը՝ երեխաներին եւ առայժմ լուծի միայն այգու պահպանության համար անհրաժեշտ հաստիքների հարցը: Հակառակ դեպքում մարդիկ պահանջում են, որ եթե եկեղեցին չի կարող վերաբացել այդ խմբակը, թող այգին վերադարձնի քաղաքին, եւ թող քաղաքապետարանը մանկական այգի ստեղծի:

Սակայն մենք ավելի շատ հակված էինք հավատալու, որ Մայր Աթոռը կուղղի 7 տարվա սխալը եւ այս տարվա հունիսի 1-ին՝ երեխաների պաշտպանության միջազգային օրը, կաթողիկոսի ձեռամբ հանդիսավորությամբ կվերաբացվի Գյումրու մանկական այգին: Իսկ խմբակը կամ ակումբը կսկսի գործել սեպտեմբերի 1-ից: Դա ավերիչ երկրաշարժի 30-րդ տարելիցի առթիվ կլինի հիանալի նվեր ողջ Գյումրուն: Ուստի, հոդվածը ուղարկեցինք Մայր Աթոռ: Հոդվածի վերջում գրել էինք, որ իրենց պատասխանը կօգտագործենք անփոփոխ: Որոշ ժամանակ անց զանգեցինք քրիստոնեական դաստիարակության կենտրոն՝ 010.517.199: Ասացին, որ ոչ մի հոդված չեն ստացել: Հոդվածը ապրիլի 6-ին ուղարկեցինք կենտրոնի ղեկավար Տ. Վարդան եպս. Նավասարդյանի ֆեյսբուքյան ծրարին: Պատասխան չեկավ: Ենթադրելով, որ հոգեւորականները զբաղված են եղել Զատիկով, զանգեցինք, տեղեկացրեցինք Կարեն ներկայացած երիտասարդին: Հետո սկսվեցին Թավշյա հեղափոխության գործողությունները: Ասացինք՝ մի քիչ էլ սպասենք: Սակայն մինչ այս կիրակին ոչ մի արձագանք չկար:

Նշանակում է, որ Մայր Աթոռը, նրա քրիստոնեական դաստիարակության կենտրոնը ասելիք չունեն գյումրեցի երեխաներին եւ քաղաքի հանրությանը: Իսկ ամառն արդեն սկսվել է, առջեւում սեպտեմբերն է: Գոնե այժմ շատ արագ պիտի մանկական այգու հարցը վճռվի: Աղետյալ քաղաքի երեխաները սպասում են...

Համլետ Մոսինյան (Գյումրի)