Եվրամիությունը սահմանել է այն երկրների ցանկը, որոնց համար հուլիսի 1-ից կբացվեն սահմանները

Հուլիսի 1-ից Եվրամիությունը սկսելու է արտաքին սահմանները բացելու գործընթացը: Այսօր հրապարակվել է այն երկրների վերջնական ցանկը, որոնց բնակիչներին թույլատրվում է հատել ԵՄ երկրների սահմանները: Այդ ցանկում ներառվել է 14 երկիր: Հայաստանը, մի շարք այլ երկրների հետ միասին, ԵՄ-ի ցանկում չկա: Չկան նաեւ ԱՄՆ-ն ու Ռուսաստանի Դաշնությունը:

Այս մասին ասվում  է Եվրամիության խորհրդի կողմից հրապարակված հայտարարության մեջ: Փաստաթղթում նշվում է, որ Չինաստանը կարող է դառնալ Եվրամիության տարածք մուտք գործելու առումով թույլատրելի երկրներից 15-րդը, եթե իր կողմից պատրաստակամություն հայտնի բացել իր արտաքին սահմանները Եմ անդամ երկրների քաղաքացիների համար:

«ԵՄ խորհուրդը այսօր հաստատեց առաջարկությունները՝ միության տարածք  ոչ պարտադիր սկզբունքով ուղեւորությունների սահմանափակումները փուլային կերպով դադարեցնելու վերաբերյալ: Տեղաշարժի սահմանափակումները պետք է հանվեն փաստաթղթում նշված պետությունների համար, այդ ցուցակը կթարմացվի երկու շաբաթը մեկ անգամ: Հուլիսի 1-ից միության անդամ երկրները պետք է սկսեն հեռացնել արտաքին սահմանների տեղաշարժի սահմանափակումները  հետեւյալ երկրներից ժամանող բնակիչների համար. Ալժիր, Ավստրալիա, Կանադա, Վրաստան, Ճապոնիա, Չեռնոգորիա, Մարոկկո, Նոր Զելանդիա, Ռուանդա, Սերբիա, Հարավային Կորեա, Թայլանդ, Թունիս եւ Ուրուգվայ: Չինաստանի դեպքում գործում է փոխադարձության սկզբունքը»,-ասված է ԵՄ խորհրդի հայտարարության մեջ:

Այս ցուցակը, սակայն, չի պարտադրում Եվրամիության բոլոր անդամներին սկսել բացել իրենց սահմանները՝ բոլոր հիշատակված երկրների համար միաժամանակ եւ միանգամից: Եվրամիության անդամներից ցանկացած երկիր իրավունք ունի հետաձգել իր սահմանների բացումը ցանկում հիշատակված երկրներից ցանկացածի համար կամ բացել, այնուհետ կրկին փակել սահմանները, եթե նման կերպ թելադրի հետագա իրավիճակը: Յուրաքանչյուր երկիր կարող է նաեւ ընտրել սահմանների փուլային բացման տարբերակը՝ օրինակ,  առանձին ոլորտների քաղաքացիների համար: Միակ բանը, որ իրավունք չունեն անել ԵՄ անդամ երկրները՝ միանձնյա որոշմամբ սահմանները բացելն է այն քաղաքացիների համար, որոնք ներկայացված չեն վարակի տարածման տեսանկյունից անվտանգ համարվող երկրների վերը նշված ցուցակում:

Փաստաթղթում էլ հստակեցվում է, որ այն իրավաբանորեն պարտադիր փաստաթուղթ չէ, սակայն բոլոր ԵՄ անդամ երկրները պատասխանատու են փաստաթղթով սահմանվածի իրականացման համար: Եվրամիության անդամները նաեւ իրավունք չունեն ցանկից դուրս որեւէ երկրի համար բացառություններ անել՝ մինչեւ որ պայմանավորվածություն ձեռք չբերվի ԵՄ մյուս գործընկերների հետ:

ԵՄ խորհուրդը պարզաբանել է, թե ինչ չափանիշներով է առաջնորդվել անվտանգ երկրների ցուցակը կազմելիս:

1. Նոր տիպի կորոնավիրուսով վարակվելու նոր դեպքերի քանակն է նշանակություն ունեցել.  100 հազար մարդու հաշվով վարակվածության թիվը 14 օրվա ընթացքում  չպետք է գերազանցի ԵՄ միջին ցուցանիշը: Հաշվարկն արվել է 2020 թվականի հունիսի 15-ից սկսած: ԵՄ խորհուրդը, այնուամենայնիվ, վարակման դեպքերի հստակ թվեր չի նշել:
2. Յուրաքանչյուր երկրում պետք է  գրանցված լինի կորոնավիրուսի վարակի տարածման տեմպի զգալի նվազում վերջին 14 օրերի ընթացքում՝ նախորդող  հաշվետու ժամանակահատվածի համեմատ:
3. Այս նախապայմանն իրենից ներկայացնում է ԵՄ անդամների ընդհանուր գնահատականը՝ երրորդ երկրների համաճարակային իրավիճակին: Խոսքը արված թեստավորումների, կոնտակտավորներին հետեւելու, բուժման հետեւողականության եւ հուսալիության մասին է: Այս տեղեկությունների ուսումնասիրությամբ զբաղվում են ԵՄ առաքելությունները տարբեր պետություններում:

Շենգենյան համաձայնագրի համաձայն ՝ սահմանները բացելու կամ փակելու վերաբերյալ որոշումները կայացնում են ոչ թե Եվրամիության ինստիտուտների, այլ ԵՄ յուրաքանչյուր անդամ  երկրի կառավարությունների կողմից ինքնուրույն: Սակայն ներկայիս պայմաններում Եվրահանձնաժողովը պահանջեց, որպեսզի պետությունները որոշեն երրորդ երկրների ընդհանուր շրջանակը, որոնց հետ կվերսկսվեն նախկին շփումները: ԵՀ-ն կարծում է, որ հակառակ դեպքում միության անդամ երկրները կարող են կրկին սկսել փակել սահմանները Շենգենի ներսում, եթե հաշվի առնեն, որ իրենց հարեւանները սահմաններ են բացել այն երկրների հետ, որոնք դեռեւս համաճարակաբանական տեսանկյունից վտանգ են ներկայացնում:

 ԵՄ երկրները սկսեցին միակողմանիորեն եւ առանց միմյանց հետ համակարգելու փակել սահմանները արտաքին աշխարհի հետ մարտի սկզբից: