Պետք է աշխարհազոր ձեւավորվի, առանց դրա ազգ-բանակ գաղափարը սուտ է. Արկադի Կարապետյան (Ագո)

Ինչպես տեղեկացրել ենք՝ երեկ գիշերվանից հակառակորդը արկակոծում է առաջնագծի հյուսիսարեւելյան (Թալիշ եւ Յարըմջա) ուղղությամբ տեղակայված պաշտպանության բանակի մարտական դիրքերը:

Հայտնի է, որ այսօր Ադրբեջանում մեկնարկել են լայնածավալ մեկշաբաթյա զորավարժություններ. դրանց մասնակցում է 60 հազարանոց զորք:

ԼՂՀ ինքնապաշտպանական բանակի առաջին հրամանատար Արկադի Կարապետյանը (Ագո) մեզ հետ զրույցում ասաց, թե չի բացառում, որ ամեն պահի այդ զորավարժությունները կարող են շեղվել սցենարից եւ վերածվել Ղարաբաղի դեմ պատերազմի:

- Պարոն Կարապետյան, ինչպիսի՞ն է իրավիճակը Ղարաբաղում: Լարվածություն կա՞:

- Հանգիստ վիճակ է, առանձնապես բան չկա, բանակն իր գործն անում է, բոլորը իրենց տեղում են, զգոն են: Բայց մենք պետք է հասկանանք, որ միայն բանակով չի:

- Ի՞նչ նկատի ունեք:

- Մենք այսօր ազատամարտիկներով իրար կողքի պետք է լինեինք, հասկանայինք՝ որ դեպքում ինչ ենք անելու, ոնց ենք անելու:

 - Իսկ ինչո՞ւ չի արվում:

- Ես ազատամարտիկ Վարդան Ավետիսյանի հայտարարությունը կարդացի, որ վերաբերում էր աշխարհազորայինների մոբիլիզացիային: Նա շատ ճիշտ է հարցը բարձրացնում: Արծրուն Հովհաննիսյանն (ՊՆ մամուլի քարտուղար-խմբ.) էլ հայտարարում է, թե դա չի վերաբերում բանակին, վերաբերում է աշխարհազորայիններին: Նոր նախարարը խոսում է ազգ-բանակ գաղափարի մասին: Դա իրականում աշխարհազորն է: Ես չգիտեմ՝ ինքը դա կանի, թե՝ ոչ, բայց առանց աշխարհազորի ազգ-բանակ հասկացությունը կարելի է ասել սուտ է: Եթե չկա աշխարհազոր, այսինքն կապ ժողովրդի ու բանակի միջեւ, կազմակերպված եւ համընդհանուր ձեւով ժողովուրդը ստարտի տակ չի, այդտեղ ուրեմն ազգ-բանակ հասկացություն  չկա: Դա է պատճառը, որ մենք մեր վրա չենք զգում ազգ-բանակ գաղափարը:

Մենք՝ այն ժողովուրդը, այն տղաները, որ կռվել ենք, այն տղաները, որ բանակում ծառայել-եկել են, իրենց վրա չեն զգում ինչ է կատարվում, ինչքան է զգոնությունը ուժեղ: Բանակում կարող է զգոնությունը շատ բարձր է եւ ամեն ինչի պատրաստ են, բայց մենք չենք զգում, որովհետեւ բանակում չենք: Մենք կուզենայինք զգալ եւ միշտ պատրաստ լինել, որովհետեւ դա նաեւ մեզ է վերաբերում, դա ոչ միայն Պաշտպանության նախարարին է վերաբերում, ոչ միայն Արծրուն Հովհաննիսյանին, ամբողջ ժողովրդին է վերաբերում, մեր պաշտպանությանն է վերաբերում, մեր անվտանգությանն է վերաբերում: Անձամբ ինձ է վերաբերում, թոռներիս է վերաբերում: Այ էդ պատրաստակամությունը չի երեւում:

- Որոշ ենթադրությունների համաձայն՝ Ադրբեջանում անցկացվող զորավարժությունը ցանկացած պահի կարող է վտանգ սպառնալ: Ի՞նչ պետք է անել՝ դիմակայելու համար:

- Իհարկե, կարող է սպառնալ: Հիմա մենք սիրողական մակարդակի ինչ-որ բաներ ենք անում, երբ որ պատերազմ լինի, ամեն ինչ ավտոմատ լինելու է, հավաքվելու ենք: Ուղղակի ժամանակի կորուստ է, պետությունը պետք է ժամանակին ամեն ինչ կազմակերպի: Ձեւերը կան, եթե չգիտեն՝ կարող ենք օգնել, բայց ինձ թվում է՝ գիտեն: Այս պահին միայն բանակն է զգոն: Ես դա նկատի ունեմ, երբ ասում եմ, որ ազգ-բանակ գաղափարը պետք է հիմա իրագործել: Եթե հիմա չի արվում, պիտի մի քիչ հետո արվի, ուրեմն ծրագրի մեջ չկա աշխարհազորի հավաքագրումը: Իսկ եթե չկա՝ ուրեմն ազգ-բանակ ծրագիրն անհասկանալի, շատ թերի ծրագիր է: Ոչ մի արդյունք, ռեալ բան մեջը չկա: Էնպես խոսակցություններ, զրույցներ, հանդիպումներ են եւ այլն եւ այլն:

- Ապրիլյան պատերազմի օրերին ազատամարտիկները շատ արագ հավաքվեցին, մեկնեցին օգնության: Ոչ մի աշխուժություն չկա՞ ազատամարտիկների շրջանում:

- Հիմա նման բան չկա, ոչ Հայաստանում, ոչ Ղարաբաղում: Այսինքն երեւի մտածում են, որ պատերազմ չկա, ուրեմն հավաքվել էլ պետք չի, բայց ինձ թվում է, որ մենք միշտ պետք է հավաքված լինենք, անկախ նրանից՝ պատերազմ կա, թե ոչ: Հավաքված ասելով նկատի չունեմ, որ ամբողջ օրը մի տեղ նստենք, սպասենք չգիտեմ ինչի, բայց ոչինչ չկա:

- Ո՞վ պետք է կազմակերպի: Ո՞ւմ եք մեղադրում անգործության մեջ:

- Պետական մարմինները պետք է անեն, մենք չենք կարող: Ես ընկերներ ունեմ, կարող ենք հավաքվել, բայց դա համազգային գործ է. պետք է պետությունն անի:

- Որպես զինվորական ի՞նչ կարծիք ունեք՝ առաջիկա օրերին պատերազմի վտանգ կա՞:

- Ինչու չկա, ամեն տեսակի վտանգ էլ կա, կարող է ապրիլյանից ավելի սարսափելի էլ լինել: Ի՞նչ իմանաս՝ ինչ կլինի, մանավանդ որ 60 հազար մարդ է մասնակցում այդ զորավարժությանը: Մարդիկ բանակը պատրաստում են զորավարժության, բայց մեկ էլ տեսար՝ շեղվեցին: