«Հաց բերողին» աջակցող պարտիզանական շարժո՞ւմ է սկսվել, գուցե նրան գողանալո՞ւ են

Արդեն 17 օր «Հաց բերողը» հացադուլի մեջ է: ՊՊԾ գնդի գրավման ժամանակ հանրության բավական ստվար զանգված ոտքի էր կանգնել` երկրում իշխանություն փոփոխելու եւ արդարություն հաստատելու համար: Խորենացի փողոցը գիշեր ցերեկ փակ էր ցուցարարներով, հնչում էին կոչեր` սկսած գործը մինչեւ վերջ հասցնելու, Բաղրամյանը գրավելու, պարտիզանական շարժում սկսելու եւ նմանատիպ այլ վճռական քայլեր ձեռնարկելու մասին:

Այդ ընթացքում պարզվեց, որ ՊՊԾ գնդի տարածքում գտնվողները սովորական հացի խնդիր ունեն, որովհետեւ իշխանությունները չեն կատարում պայմանավորվածությունները եւ նրանց սնունդ չեն մատակարարում: Արցախյան ազատամարտի մասնակից, պատերազմի ժամանակ դիրքեր հաց տանելու ժամանակ վիրավորված, 1996 թվականից «Վերնիսաժում» իր փայտե աշխատանքների վաճառքով հաց վաստակող Արթուր Սարգսյանը, համարելով, որ ՊՊԾ գնդի գրավումը նույնպես ազատամարտ է, բոլորին հայտնի ճանապարհով հաց հասցրեց նաեւ այս «դիրքեր»:

Դարձավ հերոս` երգեր գրվեցին նրա մասին, նրա նկարով շապիկներ թողարկվեցին: Ձերբակալությունից հետո, կանանց մասնակցությամբ մի քանի անգամ ակցիաներ եղան հաշվի առնելով առողջական վիճակը նրան ազատելու պահանջով: Հետո նրան բաց  թողեցին, հետո կրկին կալանավորեցին, եւ վերջին 17 օրը Արթուր Սարգսյանը, ի նշան բողոքի իրեն կրկին կալանավորելու որոշման դեմ, գտնվում է հացադուլի մեջ:

Հնարավոր է իհարկե, որ պարտիզանական շարժում է սկսվել, ի աջակցություն «Հաց բերողի», կամ գուցե ինչ-որ խմբեր ներկայում մշակում են «Դատապարտյալների հիվանդանոց»-ից Արթուր Սարգսյանին գողանալու հատուկ գործողության պլանը, բայց ավելի պարզ եւ հրապարակային աջակցություն եւ մտահոգություն կարծես`չի նկատվում:

3 օր առաջ ազգագրագետ Հրանուշ Խառատյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է.

«Մենք բոլորս Պիղատո՞ս ենք
Արթուր Սարգսյանն այն հազվագյուտ դեմքերից է, ով իր կենդանության շրջանում առասպել է դարձել: «Հաց բերող» կերպարը երկար կթևածի հայերենում: Բայց «Հաց բերող» մարդն այս պահին ձերբակալված մարդ է, ով բանտում մահվան դեմ կռիվ է տալիս կյանքի գնով...իշխանությունների ընթացքին անհամատեղելի է համեստ «հաց բերող» կերպարի մասնակի ազատությունը... Արթուր Սարգսյանը պիտի վերանա, որպեսզի «հասարակության միակ շարժիչը մասնավոր շահն է» արժեքը հաղթի: Եվ մենք բոլորս Պիղատոսի նման ձեռքներս լվանում ենք իշխանության այս կարծր հանգույցը քանդելուց, ես էլ, դու էլ, նա էլ...»:

Երեկ Հրանուշ Խառատյանը մեկ այլ քայլ արեց. նա ֆեյսբուքյան էջում հրապարակեց իշխանական վերնախավին ուղղված բաց նամակի տեքստ` խնդրելով ֆեյսբուքյան ընկերներին միանալ եւ տարածել այն: «Արթուր Սարգսյանը երկրորդ անգամ կալանքի տակ է առնված: Մի շարք հիվանդություններ ունեցող Արթուր Սարգսյանը, որքան հայտնի է հանրությանը, հասարակության համար վտանգ չի ներկայացնում, ձերբակալության պատճառ հանդիսացած նրա արարքը՝ 2016թ. հուլիսին ՊՊԾ գնդում փակված ապստամբներին ուտելիք տանելը, ինչը առիթ է հանդիսացել նրան «Հաց բերող» անվանելու, եթե նույնիսկ իրավական նորմերի շրջանցում է (?), որակապես մարդասիրական արարք է եղել, որի ընթացքում վտանգի է ենթարկվել միայն նրա սեփական կյանքն ու առանց այն էլ վատ առողջությունը...Խնդրում, առաջարկում, կոչ ենք անում հասարակության լայն շրջանակներին հուզող այս կոնկրետ դեպքում մարդասիրություն ցուցաբերել, ազատել Արթուր Սարգսյանին կալանքից, հնարավորություն տալ նրան ապրելու իր տանը և գուցե նաև արդարադատության իրացմանը նպաստելու»,-ասված է նամակում:

Նամակին ֆեյսբուքում միացողներ իհարկե գտնվեցին: Ավելին, այսօր Ազգային ժողովի 26 պատգամավոր ստորագրեց Գլխավոր դատախազին ուղղված դիմումի տակ, որով հանդես են գալիս անձնական երաշխավորությամբ եւ միջնորդում են փոխել Արթուր Սարգսյանի խափանման միջոցը:

Թե ինչպես կվարվի իշխանությունը «Հաց բերողի» հետ, չենք կարող ասել` կփոխի՞ խափանման միջոցը, թե՞ սառնասրտորեն կշարունակի հետեւել` ինչպես է նա ուժասպառ լինում: Դա առաջիկա օրերին կերեւա: Բայց որ հասարակությունն արդեն 17 օր սառնասրտորեն հետեւում է իր հերոսի հոգեկան եւ ֆիզիկական տանջանքներին, փաստ է:

Եւ այնուամենայնիվ պետք չէ հասարակությանը մեղադրել անտարբերության մեջ: Վստահ ենք` եթե վաղն իսկ հանուն արդարության, մարդու իրավունքների եւ այլ բարձր արժեքների պայքարի նոր օջախ բացվի Երեւանի որեւէ կետում, րոպեների ընթացքում հազարավոր մարդիկ կհավաքվեն այնտեղ: Հարթակում էլ մտավորական հայտնի դեմքերի, քաղաքական ուժերի միջեւ թեժ պայքար կգնա, թե ով պետք է առաջնորդի շարժումը: Բնականաբար բարձր արժեքների համար պայքարում տարբեր մարդկանց անձնական սխրանքներն ու զոհողությունները աննկատ չեն մնա` կգնհատվեն հավուր պատշաճի: