Ես դատապարտում եմ կատարվածը. ասում է ԱԺ պատգամավոր Սուրիկ Խաչատրյանը

Տպագրվել է «Հայկական Ժամանակ» օրաթերթի՝ 2004 թվականի մարտի 16-ի համարում

Մարտի 1-ին Գորիսում սպանվեց 34-ամյա Հովիկ Բադալյանը: Նրան դանակի տասը հարված էին հասցրել ԱԺ պատգամավոր Սուրիկ Խաչատրյանի երկու եղբայրների երկու որդիները: Դեպքն ալեկոծել էր ողջ Գորիսը: Ոմանք վստահությամբ պնդում էին, որ այս սպանությունն անպատիժ է մնալու, քանզի կապված է ԱԺ պատգամավոր Սուրիկ Խաչատրյանի ընտանիքի հետ: Արդյո՞ք ԱԺ պատգամավորը կփորձի կոծկել իր եղբոր որդիների կատարած սպանությունը: Երեկ մենք զրուցեցինք Սուրիկ Խաչատրյանի հետ: Վերջինս բոլոր նրանց, ովքեր կասկածում են այդ գործի արդար դատավարությանը, պարզապես խորհուրդ տվեց առանց գնահատականներ տալու սպասել դատավարության ավարտին:

- Պարոն Խաչատրյան, 34-ամյա երիտասարդի սպանությունը լուրջ ալեկոծումներ է առաջացրել Գորիսում: Կարծիքներ են հնչում, որ եթե չլիներ ձեր հովանավորությունը եւ ձեր եղբորորդիների վստահությունը, որ անպատիժ են մնալու, ձեր հարազատները նման բեսպրեդելի չէին գնա։   

- Այո, սպանությունը կատարել են եղբորս տղաները, եւ տեղի ունեցածը ես  խստագույնս դատապարտում եմ: Բայց, եթե նախկինում այդ երեխաների եւ սպանվածի միջեւ որեւէ թշնամանք եղած լիներ, կամ այդ դեպքը որեւէ նախապատմություն ունենար, ես ինձ կմեղադրեի, որ ժամանակին չեմ միջամտել՝ դա կանխելու համար: Սակայն տեղի ունեցածն ընդամենը պատահականության արդյունք է եղել. լեզվակռվից ծեծկռտուք է ծագել, որը նման ողբերգական ավարտ է ունեցել: Սպանվածն ինքը որոշակի քանակությամբ խմիչք է օգտագործած եղել, երեխաների հետ իրար հրմշտել են, եւ արդյունքում անհեթեթ մի պատճառով մարդ է մահացել։ Չմտածեք հանկարծ, թե ասելով, որ սպանվածը խմիչք է օգտագործած եղել` ուզում եմ արդարացնել իմ եղբորորդիներին: Դա, բնականաբար, չի մեղմացնում նրանց մեղքը, որովհետեւ արդյունքում մարդ է սպանվել, որը երկու անչափահաս երեխա ուներ: Ուստի եկեք չփնտրենք պատճառները, թե ով է ճիշտ եղել, ով՝  սխալ: Տեղի է ունեցել սպանություն, եւ մեղավորները պետք է պատժվեն: Չնայած միանշանակ է նաեւ, որ հնարավոր էր փրկել այդ երիտասարդի կյանքը, ինչը չի արվել:

- Իսկ ո՞ւմ մեղքով երիտասարդի կյանքը չի փրկվել: 

- Այսօր արդեն հաստատված է, որ այդ տղան մահացել է ոչ թե դանակից ստացած հարվածներից, այլ ներքին արյունահոսությունից, քանզի նրան ժամանակին անհրաժեշտ բուժօգնություն չի ցուցաբերվել: Նա հիվանդանոցում դեռ 9,5 ժամ ողջ է եղել, մինչդեռ հերթապահ բժիշկն ասել է, թե ռենտգենը որեւէ վտանգավոր բան ցույց չի տալիս։ Մինչդեռ, եթե ժամանակին վիրահատեին, այսօր նա ողջ կլիներ: Կամ, եթե ես ժամանակին տեղեկացված լինեի դեպքի մասին, ամեն ինչ կանեի՝ երիտասարդի կյանքը փրկելու համար։ Այդ ամենը չի արվել, եւ ես այսօր հետամուտ եմ լինելու, որ իր արժանի պատիժը ստանա նաեւ անփութություն ցուցաբերած բժիշկը: Կրկնում եմ, արձանագրելով բժշկի մեղքը՝ ես դրանով չեմ ուզում երեխաների մեղքը թեթեւացնել: Պարզապես հնարավորություն է եղել մարդու կյանքը փրկել, եւ դա չի արվել: 

- Այդուհանդերձ, հնչում են կարծիքներ, որ այս հանցագործությունն անպատիժ է մնալու, եւ գործը ձեր միջամտությամբ կոծկվելու է։

- Անկախ  նրանից, թե ով եմ ես եւ ինչ կշիռ ունեմ՝ որեւէ մեկի կողմից բարոյական չի լինի նման հարցում միջամտելը, որպեսզի մեղավորները չպատժվեն։ Մարդ է մահացել, երիտասարդ մարդ, եւ ես չեմ պատկերացնում, որ հնարավոր է մտածել գործը կոծկելու մասին. նման բան չի լինելու։  Եթե տեղի ունեցած լիներ, ասենք, մանր խուլիգանություն, ես չեմ բացառում, որ հնարավոր է եւ միջնորդեի, որ երեխաները թեթեւ պատիժ ստանան: Նման դեպքեր նաեւ եղել են, որ միջամտել եմ: Բայց այս դեպքում մարդ է մահացել, եւ ես ինձ թույլ չեմ տա  գնալ եւ որեւէ մեկին խնդրել, որ երեխաներին մեղմ վերաբերվեն: Իրենք այդ մարդուն կյանք չէին տվել, բայց այդ մարդու կյանքը խլեցին: Իսկ նրանց պատիժը որոշողը լինելու են նաեւ սպանվածի ծնողները. նրանք են որոշելու, թե այդ երեխաներն ինչպիսի պատիժ պիտի ստանան:

- Պարոն Խաչատրյան, ձեր հասցեին հնչող մեղադրանքներից մեկն էլ այն է, որ Գորիսի ողջ կրիմինալ կառույցները գործում են ձեր հովանավորությամբ: Այդպե՞ս է:

- 90-ականներից մինչ օրս ես կողմ եմ փշալարին. այսինքն, ցանկացած  հանցագործություն պետք է պատժվի: Ես ինքս եմ միջամտում, որ հանցագործություն կատարած որեւէ անձ հանկարծ անպատիժ չմնա։  Ի՞նչ կրիմինալի հովանավորության մասին է խոսքը: Եւ եթե անգամ իրավապահները երբեմն փորձում են ինչ-որ գործ կոծկել, գորիսեցիներն իմ դուռն են գալիս, որովհետեւ գիտեն, որ իրենց վերջին փրկությունն իմ կաբինետում է: Մարդիկ վերջին հույսով դիմում են ինձ: Ուրեմն, այդ ինչպե՞ս կարող էի ես դառնալ կրիմինալի տանիք: Նման կարծիքներն ընդամենը ասեկոսեներ են, կամ՝ մեկ-երկու մարդու կարծիք:

- Այդ դեպքում ձեզ ինչո՞ւ են համարում  Գորիսի «ցար»:

- Իմ անունը Սուրիկ է, ազգանունս՝ Խաչատրյան: Ես չգիտեմ, թե ով է ինձ փորձում «ցար» ներկայացնել, բայց նաեւ մի  բան գիտեմ, որ երբ մի շաբաթից ավելի Գորիսում չեմ լինում՝ Գորիսում առանց ինձ տխուր է: 

- Պարոն Խաչատրյան, ասացիք, որ իրենց բոլոր խնդիրներով գորիսեցիները դիմում են ձեզ: Ձեր երկու եղբայրները, որոնց տղաները մարդ են սպանել, փորձե՞լ են ստանալ ձեր օժանդակությունն ու երաշխիքը, որ իրենց տղաները մեղմ պատիժ կստանան:  

- Իմ եղբայրներն ինձ նման հարցով դիմել չեն կարող: Նրանք հրաշալի հասկանում են, որ այս գործում ամենամեծ վնասն ինձ է հասցվել,  թիկունքից ամենածանր հարվածն ինձ է հասցվել, այդ երեխաների կողմից իմ հեղինակությանն է հարված հասցվել: Խնդիրն այն չէ, որ նրանք այսօր կնստեն՝ վաղը դուրս կգան: Խնդիրն այն է, որ մեր գերդաստանին  մարդասպանի անուն կպավ: Սա ինձ համար ամենամեծ հարվածն է:

Նաիրա Զոհրաբյան