Անթերի նախագահը. տապալման մեղավորները գտնված են

Տպագրվել է «Հայկական Ժամանակ» օրաթերթի՝ 2004 թվականի հոկտեմբերի 9-ի համարում

Հարցազրույց ՀԱՕԿ-ի նախագահ Իշխան Զաքարյանի հետ:

- Պարոն Զաքարյան, աթենքյան օլիմպիադայում մեր հավաքականի պարտությունից հետո դուք ասացիք, որ ձեզ ժամանակ է պետք՝ մասնագիտական վերլուծություն անելու եւ այդ պարտության պատճառներն ու մեղավորներին հայտնաբերելու համար: Մեղավորները գտնվա՞ծ են:

- Անցած մեկ ամսվա ընթացքում մենք լուրջ մասնագիտական քննարկումներ ենք անցկացրել, եւ եթե կարճ պատասխանեմ հարցին, թե՝ գտնվե՞լ են արդյոք մեղավորները, ապա՝ այո, կան մեղավորներ, որոնց մեղքը բնավ օբյեկտիվ հիմքեր չունի, եւ առաջիկայում, երբ կլինեն Ֆեդերացիաների նիստերն, ու կգա որոշում կայացնելու ժամանակը, բոլոր մարզաձեւերում կլինեն կադրային փոփոխություններ: Այստեղ խնդիրն այն է, թե որ մարզաձեւում որքան կլինեն այդ փոփոխությունները: Մարզաձեւեր կան, որտեղ պետք է փոխվի մարզչական կադրերի 100 տոկոսը, մարզաձեւեր կան, որտեղ պետք  է ուժեղացնել մարզչական կազմը, տեղ կա, որտեղ սխալ են ընտրված եղել 2-րդ եւ 3-րդ մարզիչները: Ուժեղ մարզաձեւերում՝ ազատ ըմբշամարտ, հունահռոմեական ըմբշամարտ, ծանրամարտ, բռնցքամարտ, բոլոր այդ մարզաձեւերում, որտեղ մենք ավանդաբար ուժեղ ենք եղել, պետք է լուծարվեն մարզչական խորհուրդները, քանզի այդ խորհուրդները բացարձակապես չեն աշխատել:

- Իսկ մեր սպորտն ունի՞ մարզչական նման պոտենցիալ, որ այդ կարգի կադրային ջարդ անելուց հետո հնարավոր լինի նրանց փոխարինել ավելի պրոֆեսիոնալ մարզչական կազմով:

- Այո, լավ մարզիչներ ունենք, որոնց պետք է ներգրավել: Առաջինը՝ դրանք խորհրդային դպրոցի մարզիչներն են, որոնք այսօր տարբեր պատճառներով մի քիչ հեռու են կանգնած, սակայն նրանց պոտենցիալը պետք է անպայմանորեն օգտագործել: Կա նաեւ մարզիչների երկրորդ խումբը՝ մեր սերնդակիցները,  որոնք եւս սպորտում անելիք ունեն եւ պետք է աշխատեն: Իհարկե, որոշակի պրոբլեմներ կան արդեն մարզչական նոր սերնդի հետ կապված, սակայն, կարծում եմ, մենք կկարողանանք ճիշտ ընտրություն կատարել: Այդուհանդերձ,  փոփոխություններ պետք է կատարվեն ո՛չ միայն մարզչական կազմում. մենք սկզբունքային որոշումներ պետք է կայացնենք նաեւ ֆեդերացիաների ու հատկապես ֆեդերացիաների նախագահների հետ կապված: Ֆեդերացիայի նախագահ դեռեւս չի նշանակում ընտրվել եւ մայր ֆեդերացիայի հետ բացարձակապես չաշխատել: Իսկ մեր որոշ ֆեդերացիաների նախագահներ չեն պատկերացնում, թե ինչ ասել է ֆեդերացիա, եւ սա եւս բավականին լուրջ խնդիր է, որը վերանայման կարիք ունի:

- Սակայն ֆեդերացիաների նախագահները հիմնականում հայտնի գործարարներ են, եւ գաղտնիք չէ, որ ֆեդերացիայի նախագահի ստատուսի դիմաց նրանք իրենց փողով են պահում ֆեդերացիան: Վստա՞հ եք, որ որեւէ գործարարի ձեռքից ֆեդերացիա վերցնելով՝ կարողանալու եք նրա փոխարեն հոգալ սպորտի տվյալ ոլորտի ծախսերը:

- Ես  բազմիցս առիթ եմ ունեցել իմ շնորհակալությունը հայտնելու գործարարներին եւ հատկապես ֆեդերացիաների նախագահներին՝ հայկական սպորտին օժանդակելու համար: Սակայն, այսօր դա շատ քիչ է. ես նկատի ունեմ ոչ թե տրվող գումարի չափը, այլ այն, որ այսօր ֆեդերացիայի նախագահը պետք է մայր ֆեդերացիայի բոլոր օղակների հետ աշխատի, որը մեզանում տեղի չի ունենում: Եթե մայր ֆեդերացիայում չեն ճանաչում տվյալ ֆեդերացիայի նախագահին կամ ֆեդերացիայի այս կամ այն կառույցը չի աշխատում, շատ դժվար է մրցումների ժամանակ աշխատել միջազգային որեւէ ֆեդերացիայի հետ: Իմ ասածը չի նշանակում, որ մենք ֆեդերացիաների բոլոր նախագահներից պետք է հրաժարվենք: Սակայն, սկզբունքային մի քանի խնդիրներ պետք է որոշենք, որոնք պարտադիր պետք է լինեն բոլոր ֆեդերացիաների նախագահների համար: Իմ անձնական կարծիքն այն է, որ ե՛ւ ֆեդերացիաների նախագահների, ե՛ւ մարզչական խորհուրդների, ե՛ւ ավագ մարզիչների առումով պետք է կայացվեն կարճաժամկետ որոշումներ. կատարեցին կարճ ժամկետի համար առաջադրված խնդիրները՝  կշարունակեն պաշտոնավարել, չեն կատարի՝ պետք է հեռանան:   

- Պարոն Զաքարյան, մեկ ամիս տեւած մասնագիտական այդ քննարկումների ժամանակ որեւէ մեկը ձեզ՝ որպես ՀԱՕԿ-ի նախագահի, աթենքյան պարտության համար  չի՞ մեղադրել:

- Անկեղծ  ասած՝ ոչ: Եւ սա ես ասում եմ ոչ թե այն պատճառով, որ չեմ ուզում, որ նման բան հնչի: Այլ ասում եմ նրա համար, որ իրոք՝ ինչ խնդիր դրել են իմ առաջ, դա կատարվել է թե՛ պետական բյուջեի, թե՛ օլիմպիական կոմիտեի հաշվին, ու եթե շատ նեղն եմ ընկել՝ դիմել եմ նաեւ գործարարներին: Ի վերջո, կարծում եմ, ավելորդ չէ նշելը, որ ասենք՝ Վրաստանի բյուջեով սպորտին տարեկան հատկացվում է 4 միլիոն դոլար, Ադրբեջանն իր սպորտին հատկացնում է տարեկան 21 միլիոն դոլար, իսկ մեր բյուջեից սպորտին տրվող տարեկան հատկացումը կազմում է ընդամենը 800 հազար դոլար: Եւ անգամ այս պայմաններում չի եղել որեւէ խնդիր, որ իմ առջեւ, որպես ՀԱՕԿ-ի նախագահի, դրվել է, եւ ես այն չեմ լուծել:

- Այսպիսով, աթենքյան օլիմպիադայի մեր պարտության մեղավորները կարծես թե գտնված են. ե՞րբ են լինելու կադրային այդ փոփոխությունները:

- Մինչեւ Օլիմպիական կոմիտեի գլխավոր նստաշրջանը, որը, հնարավոր է, տեղի ունենա դեկտեմբերից էլ շուտ. տեղի կունենան ֆեդերացիաների նիստեր, որոնց ընթացքում կկայացվեն համապատասխան որոշումներ թե՛ ֆեդերացիաների նախագահների, թե՛ նրանց տեղակալների, թե՛ մարզչական խորհուրդների, թե՛ հավաքականի մարզիչների մասով: Որից հետո այդ որոշումները կներկայացվեն Պետական կոմիտեի եւ Օլիմպիական կոմիտեի հաստատմանը:

- Հավաստի տեղեկություններ կան, որ Օլիմպիական կոմիտեի սպասվող նստաշրջանում դուք հրաժարական եք տալու ՀԱՕԿ-ի նախագահի պաշտոնից՝ այդ տեղը զիջելով ՀԱՕԿ-ի առաջին տեղակալ Գագիկ Ծառուկյանին:

- Ես այս հարցին պատասխանեմ այսպես. եթե այս օլիմպիադայում մենք նույնիսկ 10 մեդալ նվաճեինք, ես դարձյալ այն համոզմունքն ունեի, որ այդ կառույցները պետք է տարբեր ղեկավարներ ունենան: Խոսքը ոչ թե հրաժարականի մասին է, այլ լրանում է ՀԱՕԿ-ի նախագահի պաշտոնում իմ պաշտոնավարության ժամկետը, եւ ես եմ խնդրել Գագիկ Ծառուկյանին, որ գլխավորի հայկական օլիմպիական կոմիտեն: Վստահեցնում եմ, որ դրանից մեր սպորտը միայն կշահի:

Նաիրա Զոհրաբյան