Պատմական դեպքեր. բռնազավթման երկամյակը

Տպագրվել է «Հայկական Ժամանակ» օրաթերթի՝ 2005 թվականի մարտի 5-ի համարում

Այսօր լրանում է 2003 թվականի նախագահական ընտրությունների երկրորդ փուլի երկու տարին: Ու եթե ուղիղ մեկ տարի առաջ այս օրը խորհրդարանում տեղի ունեցած ճեպազրույցների ժամանակ Քոչարյանի հենարան կոալիցիոն կուսակցությունները նախագահի պաշտոնավարության մեկ տարին գնահատելու համար օգտագործում էին ամենավսեմ ու բարձր մակդիրները, ապա երեկ վերջիններս այլեւս կորցրել էին մեկ տարի առաջվա իրենց էնտուզիազմ ու ընդհանուր առմամբ խիստ չքննադատելով Քոչարյանի պաշտոնավարության երկու տարին, անմիջապես էլ նշում էին այն բացթողումները, որոնք չշտկելու դեպքում երկրում ժողովրդավարության նահանջի պրոցեսները դառնալու են անշրջելի:

Ինչպես  հումորով նկատեց պատգամավորներից մեկը, 2006-ի մարտին հինգին, երբ կամփոփվի Քոչարյանի  պաշտոնավարության երեք տարին, դրականի մասին կլինեն ընդամենը թեթեւ ակնարկներ, իսկ արդեն 2007-ին, չի բացառվում, որ կոալիցիան, ձայնակցելով ընդդիմությանը, Քոչարյանի պաշտոնավարությունը երկրի համար համարի  կործանարար, ինչպես դա երեկ արեց «Արդարություն» խմբակցության քարտուղար Վիկտոր Դալլաքյանը: Ինչեւէ, քանի որ այսօր լրանում է ոչ միայն Քոչարյանի պաշտոնավարության երկու տարին, այլ նաեւ 2003-ին իշխանության հավակնող ընդդիմության գործունեության երկամյակը, երեկ ԱԺ ճեպազրույցների ժամանակ փորձեցինք պարզել, թե ինչպե՞ս են մեր քաղաքական ուժերը գնահատում գործող նախագահի եւ երկու տարի առաջ նախագահության հավակնող ընդդիմության երկամյակը:

Ու եթե ՀՀԿ եւ ՕԵԿ խմբակցությունների ղեկավարները տրաֆարետային ընդհանուր աֆորիզմներով խուսափեցին հստակ դիրքորոշումից, ապա ՀՅԴ խմբակցության ղեկավար Լեւոն Մկրտչյանը պատասխանից խուսափեց դաշնակցությանը բնորոշ դիվանագիտությամբ. «Երկու տարվա գնահատականը լուրջ փաստաթուղթ է: Երեւի հատուկ տարեթվեր չդնենք մեր առջեւ. նախագահն ընտրվում է որոշակի ժամանակահատվածում եւ այդ ժամանակահատվածի վերջում ինքը հաշվետվությամբ հանդես կգա ու կներկայացնի իր տված խոստումների կատարողականը»,- մեր հարցին, ըստ էության, չպատասխանեց Լեւոն Մկրտչյանը: Այսինքն, դաշնակցությունը, որի ԳՄ ներկայացուցիչն արդեն զգուշացրել է երկրում ժողովրդավարության պրոցեսի շեղման ու  պլուտոկրատիայի հաստատման մասին, հրաժարվում է գնահատական տալ իր սատարած նախագահի գործունեության երկամյակին ու այդ դժվարին առաքելությունը փոխանցում է Քոչարյանին:

Ինչ վերաբերում է նախագահական ընտրություններից հետո ընդդիմության երկամյա գործունեությանը, ապա կոալիցիայի երեք կուսակցություններն էլ ընդդիմության գործունեության եւ քայլերի մեջ դժվարանում են քաղաքական տրամաբանություն գտնել, ուստիեւ՝ երեկ հարկ չհամարեցին գնահատել իրենց համար անհասկանալին: Բնականաբար, երբ Քոչարյանի եւ սեփական գործունեության երկամյակն ամփոփելու հերթը հասավ ընդդիմությանը, ապա պատկերը բոլորովին այլ էր. «Քոչարյանի երկամյա պաշտոնավարության չակերտավոր հաջողություններից ես կառանձնացնեի երկուսը՝ իշխանությունը երկրորդ անգամ բռնազավթելն ու երկրում կոռուպցիայի եւ համատարած աղքատության բարձր մակարդակը»,- ասաց «Արդարություն» դաշինքի քարտուղար Վիկտոր Դալլաքյանը:

Ինչ վերաբերում է սեփական գործունեության գնահատականին, ապա պատգամավորն ասում է. «Ընդդիմության գործունեության անցած երկու տարին պետք է գնահատել դրական, որովհետեւ ընդդիմությունը գործել է տեռորի եւ վայրագությունների պայմաններում: Ինչ վերաբերում է Քոչարյանի եւ 2003-ին նախագահության հավակնող Դեմիրճյանի գործունեության գնահատականին, ապա Դեմիրճյանի դեպքում մենք գործ ունենք ընտրված նախագահի հետ, իսկ Քոչարյանի դեպքում՝ իշխանությունը բռնազավթած մարդու»,- ամփոփեց Դալլաքյանը: Սակայն, ամենաուշագրավը ընդդիմության ներկայացուցչի ելույթի ֆինալն էր:

Ամփոփելով իշխանության բռնազավթման երկամյակն ու խոսելով սպասվող իշխանափոխության մասին,  Վիկտոր Դալլաքյանն, այդուհանդերձ, սպասվող իշխանափոխության գույնը որոշելու հարցում երեկ որոշակի դժվարություններ ունեցավ. «Ներկա իշխանությունների երկնագույն լինելու պարագայում ես չէի ցանկանա  սպասվող իշխանափոխությանը որեւէ գույն տալ: Դա լինելու է ժողովրդավարական իշխանափոխություն»,- ասաց պատգամավորն ու վստահեցրեց, որ ընդդիմությունն ամեն-ինչ անելու է, որպեսզի հաջորդ տարի քաղաքական ուժերը Քոչարյանի պաշտոնավարության երեք տարին ամփոփելու պրոբլեմների առաջ չկանգնեն:

Նաիրա Զոհրաբյան