Լուրջ մարտահրավեր բոլորին

Նախագահական ընտրություններում հաղթած թեկնածուն՝ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը, ով իրադարձությունների այլ զարգացման պարագայում, արդեն պաշտոնապես ճանաչված պետք է լիներ՝ որպես հաղթած թեկնածու եւ պատրաստվեր  ապրիլի 9-ի երդմնակալության արարողությանը, ստիպված եղավ դիմել ծայրահեղ քայլի: Ինչպես ինքը հայտարարեց Ազատության հրապարակում մարտի 10-ի հերթական հանրահավաքի ժամանակ, մինչեւ ապրիլի 9-ը նույն հրապարակում հացադուլ կանի: Այսքանով սակայն Հովհաննիսյանը չբավարարվեց, նա նաեւ բավական կտրուկ հռետորաբանություն կիրառեց ասելով, որ Սերժ Սարգսյանը Աստվածաշնչի վրա կեղծ երդում կտա միայն իր դիակի վրայով: «Եթե ապրիլի 9-ին Սերժ Սարգսյանը կեղծ երդում տա Սուրբ Աստվածաշնչի վրա, եթե Վեհափառ Հայրապետը պղծի, դա իրենք կանեն իմ դիակի վրայով: Մարտի 31-ը Սրբ Հարության տոնն է, մինչեւ մարտի 31-ը եւ դրանից հետո` մինչեւ ապրիլի 9-ը, եթե ուժ չգտան իրենց մեջ, ես պիտի աղոթեմ իրենց համար: Հնարավոր է ես Սուրբ Զատկի պատարագի չհասնեմ, եթե մինչեւ մարտի 31 պարոն Սարգսյանը դուխը, ողնաշարը, հայրենիքի սերը չունեցավ ինքնաբացարկ անելու»,-ասաց Հովհաննիսյանը: Սա իսկապես ծայրահեղ քայլ է, որը՝ ոչ միանշանակ ընդունվեց Րաֆֆի Հովհաննիսյանի համախոհների, քաղաքական ուժերի կողմից. համախոհները անհանգստացած էին, քաղաքական ուժերը՝ շփոթված: Նախագահական ընտրություններում՝ պաշտոնական արդյունքներով երկրորդ տեղը զբաղեցրած թեկնածուի կողմից երկարաժամկետ հացադուլի նստելու որոշումը  չի կարող ազդեցություն չունենալ քաղաքական գործընթացների հետագա զարգացման վրա: Ոչ միջազգային հանրությունը, ոչ  Հայաստանի իշխանությունները, ոչ Րաֆֆի Հովհաննիսյանի ընտրողները չեն կարող պարզապես չնկատելու տալ այն փաստը, որ նա Ազատության հրապարակում հացադուլ է անում, եւ անցնել առաջ՝ յուրաքանչյուրն իր օրակարգով: Նրանք պետք է հաշվի նստեն այդ փաստի հետ եւ առաջիկա իրենց բոլոր գործողությունների առանցքում ունենան դա: Եթե հարցը դիտարկենք ընտրողների տեսակետից, ապա նրան ձայն տված ցանկացած ընտրողի համար, ով այս ընթացքում զլացել է գալ Ազատության հրապարակ հանրահավաքի, տատանվել կամ զգուշացել, իր ընտրած թեկնածուի այս քայլը՝ սեփական գործողությունները վերանայելու, ավելի համառ ու համարձակ, նախաձեռնող ու ակտիվ լինելու առիթ է: 540 հազար ընտրողներից յուրաքանչյուրն այս ընթացքում չի կարող ամեն օր գոնե մեկ անգամ չմտածել Ազատության հրապարակում հացադուլի նստած, նաեւ իր ձայնի շնորհիվ նախագահական ընտրություններում հաղթած մարդու մասին եւ հարց տալ ինքն իրեն՝ արդյոք ինքը չպետք է կանգնի նրա կողքին, արդյոք իր կողմից ճիշտ է նրան այսօր միայնակ թողնելը: Այս հարցը չեն կարող իրենց չտալ նաեւ այն բոլոր ընտրողները, ովքեր Րաֆֆի Հովհաննիսյանին չընտրելով՝ դեմ են քվեարկել նաեւ Սերժ Սարգսյանի վերընտրությանը: Նաեւ բոլոր այն քաղաքացիները, ովքեր համոզված են, որ Սերժ Սարգսյանը չի ընտրվել ՀՀ նախագահ եւ առնվազն իրենց վիրավորված կզգան, եթե նա հայտնվի նախագահի պաշտոնում: Եթե հարցը դիտարկենք միջազգային հանրության տեսակետից, ապա նրանք առավել եւս չեն կարող փակել աչքերը եւ չտեսնելու տալ այն, որ Հայաստանում պաշտոնական արդյունքներով երկրորդ տեղը զբաղեցրած թեկնածուն երկարաժամկետ հացադուլի է նստում: Սա լուրջ խնդիր է, ինչպես հեղինակավոր դիտորդական կազմակերպությունների, այնպես էլ Սերժ Սարգսյանին շնորհավորած, սեփական հեղինակությունը բարձր գնահատող երկրների համար: Հետընտրական, հատկապես մարզային գրեթե բոլոր հանրահավաքների ժամանակ, Րաֆֆի Հովհաննիսյանը մեսիջներ էր ուղարկում այդ երկրներին, հորդորում նրանց՝ հետ կանչել իրենց շնորհավորանքը, ճանաչել հայ ժողովրդի ընտրությունը: Այդ մեսիջներն ու հորդորները նրանք կարող էին անտեսել, ինչը եւ անում էին, հացադուլը՝ ոչ: Ու սա ոչ թե մարդասիրությունից դրդված, այլ՝ սեփական շահերը, հեղինակությունը պաշտպանելու անհրաժեշտությունից: Ինչ վերաբերում է Հայաստանի իշխանություններին, ապա տպավորություն է ստեղծվում, որ նրանք իսկապես չգիտեն ինչպես վարվել. ճնշումների, ահաբեկումների ճանապարհը փակ է, հայտնի եւ բազմիցս օգտագործված՝ «թողնենք թող շարժումն ինքն իրեն մարի» մոտեցումը՝ վտանգավոր, 540 հազար ընտրողի ձայն ստացած, բայց հացադուլից հյուծվելու հետեւանքով հիվանդանոց տեղափոխված թեկնածու ունենալու հեռանկարը համաշխարհային խայտառակություն ու սկանդալ է խոստանում, սիրաշահելու, պաշտոններ խոստանալու, տարբեր առանցնքների շուրջ միավորվելու առաջարկներն անարդյունավետ ու այլեւս սպառված են թվում:

Րաֆֆի Հովհաննիսյանն արել է մի քայլ, որին այսօր պետք է արձագանքեն բոլորը՝ հասարակ ընտրողից մինչեւ Սերժ Սարգսյան, հայաստանցի մտավորականից մինչեւ սփյուռքահայ մտավորական, Եվրոպայից մինչեւ ԱՄՆ եւ  Ռուսաստան:

տես նաեւ էջ 2, 3, 4, 5, 6