Ժողովրդին պետք է բացատրել, ժողովուրդը կհասկանա. Արտո Թունջբոյաջյան

Երաժիշտ, 5th Season խմբի անդամ Արտո Թունջբոյաջյանը համոզված է՝ ոչ մի դեպքում վախենալ պետք չէ, ամեն ինչ սկսելն էլ դժվար է, ցանկացած գործի կարեւորը անկեղծ մոտեցումն է: Եվ որ համբերությունով կամաց-կամաց կհասնենք ամեն ինչի:

- Արտո, Հայաստանում հաճախ եք լինում, ի՞նչ փոփոխություններ եք նկատում, երբ նախորդ տարիների հետ եք համեմատում:

- Հայաստանում երիտասարդներն արդեն շատ մոտ են ստեղծագործելու վստահություն ունենալուն: 1998-ին ուրիշ բան էր, բայց հիմա «ես»-ը «մենք» է դառնում, եւ այդ մենք դառնալու ձայնը արդեն լսվում է, եթե այդ փոփոխությունը չլինի, այստեղ դժվար է ապրել: Հայաստանում տարբեր մասնագիտությունների մեջ տաղանդավոր երիտասարդներ շատ կան, բայց, ցավոք սրտի, համապատասխան տեղեր չկան, որպեսզի կարողանան մտնել եւ իրենց գաղափարներն առաջարկել: Իրենց միտքն այստեղ չեն կարողանում առաջարկել, գնում են ուրիշ երկրներ, այնտեղ են առաջարկում: Մենք մեծ լինելով՝ պետք է իրենց կողքին լինենք, բայց իրենք պետք է քայլեն: Այսօր մենք մեծերի անուններ ենք ասում՝ երբեք չմտածելով, թե այդ անուններն ինչպես են առաջացել, այդ մարդիկ ինչպես են հասել, եւ այսօր ինչու այդպիսի անուններ չկան: Եթե ոչինչ չես ձեռնարկում՝ որտեղի՞ց պետք է գան երեխաների մտքերն ու կարողությունները:

- Իսկ ի՞նչ է պետք անել:

- Հիմա վերցնենք ռադիոյի շենքը, շատ շքեղ, լավ շենք, բայց սխալ մարդիկ են դնում, եւ ամեն ինչի դեմն առնում: Ռադիոյի նոր շենքը պարզապես հիանալի է, բայց ի՞նչ օգուտ, եթե երիտասարդի համար չես գործածում: Ստուդիան կարող է գործարկվել ժամը 20 հազար դրամով, բայց այդ երիտասարդը որտեղից պետք է գտնի 20 հազար դրամ, որ գնա իր երգը ձայնագրի եւ մեզ մի բան ասի: Երիտասարդը տեսնում է, որ այստեղ նավթալին դարձավ, ասում է՝ գնամ Գերմանիա, եւ ճիշտ է անում, որովհետեւ հնարավորություն չեն տալիս:

- Մի անգամ հարցազրույցներից մեկում ասում էիք, որ շատերն են զարմանում, թե դուք ինչու եք միշտ գալիս Հայաստան՝ անկախ ամեն անգամվա ձեր հիասթափություններից:

- Երբ նոր էի եկել Հայաստան, ասում էին՝ ինչի ես եկել, այստեղ ի՞նչ ես անելու, բայց անցել են տարիներ եւ ես շարունակում եմ գալ: 15 տարի առաջ, երբ որ մեր մշակույթի նախարարուհուն (նկատի ունի՝ Հասմիկ Պողոսյանին) ծրագիր առաջարկեցի, առաջին հարցը, որ տվեց, սա էր՝ դիպլոմ ունե՞ս: Թիմակիցներիս ասեցի՝ բոլորդ «դիպլոմներդ» բերեք, իրիկունը գնանք նստենք նվագենք: Մարդիկ իրենց մեջ ամեն ինչ ունեն, եթե 15 տարի առաջվա այդ պլատֆորմով ապրեինք, հիմա առնվազն 4-ից 5 երաժիշտ պիտի ունենայինք: Մշակույթի նախարարն ինձ ասում էր՝ փառատոններին գնում եմ՝ բոլորը նույն երաժիշտներն են, բայց նա ինձ չպիտի նայեր եւ ասեր, պետք է դպրոցները, երաժշտական կենտրոնները նայեր, հասկանար՝ ինչումն է խնդիրը:

- Այդ տարիներից բավական շատ ժամանակ է անցել, երկրում մի շարք փոփոխություններ են եղել եւ հատկապես 2018 թվականի թավշյա հեղափոխությունը: Այս այցելությամբ ի՞նչ նոր երեւույթ եք նկատել:

- Այո, հեղափոխությունն իսկապես փոփոխություն է բերել, բայց երբեմն դա կարող է առողջ ձեւով չերեւալ, որովհետեւ նախկինում մտքերով չեն կիսվել ժողովրդի հետ, թե՝ ժողովուրդ ջան, նայեք, մենք 4 տարի պիտի տանջվենք, բայց այս, այս կետին ենք ուզում հասնել: Հիմա պետք է այդպես անել, ես տեսնում եմ՝ դա կամաց-կամաց գալիս է: Ժողովրդին պետք է բացատրել, ժողովուրդը կհասկանա: Եվ մի փոքր համբերություն է պետք, ինքս էլ մեծ սպասումներով համբերում եմ: Մեր ազգի ամենամեծ թերությունն ի՞նչն է՝ չենք կարողանում կազմակերպվել: Հայաստանը պետք է լինի աշխարհի բոլոր մարդկանց արվեստ թելադրող եւ մտքեր առաջարկող կենտրոն: