Հանուն նախընտրելի դպրոցն ընդունելու՝ երեխային մի ուսուցչի «որդեգրման հանձնած» ծնողի հայտը չեղարկվել է

Օրեր առաջ Կրթության, գիտության, մշակույթի եւ սպորտի նախարար Արայիկ Հարությունյանն առաջին դասարանցիների հայտագրման մաիսն խոսելիս նշել էր, որ ծնողները երբեմն այնքան են ցանկանում երեխային ընդունել հատկապես որոշաի դպրոց, որ կանգ չեն առնում ոչնչի առաջ. նույնիսկ պատրաստ են երեխաներին համապատասխան փաստաթղթերով դպրոցի ուսուցիչներից մեկին «որդեգրման են հանձնել»:

Այսօր ասուլիսում նախարարի հայտարարությանն անդրադարձավ Կրթության, գիտության, մշակույթի եւ սպորտի նախարարի տեղակալ Ժաննա Անդրեասյանը՝ նշելով. «Մենք փորձել ենք առաջնահերթություն ունեցողների տվյալները մանրակրկիտ ստուգել: Ունեցել ենք 6 տասնյակից ավելի դեպքեր, որ հավելյալ ստուգել ենք, քանի որ որոշակի տվյալների հավելյալ ճշգրտելու կարիք ենք ունեցել՝ ազգանունների տարբերության կամ այլ պարագաներում: Այս ընթացքում սերտ աշխատել ենք Քաղաքացիական ակտերի գրանցման գործակալության հետ, եւ բոլոր այն դեպքերը, որոնց պարագայում ունեցել ենք լուրջ կասկածներ, մանրակրկիտ նայել ենք: Որոշ դեպքերում պարզվել է, որ գործ ունենք երկրորդ ամուսնության կամ հայրության ճանաչման գործընթացի հետ, բայց ունեցել ենք հատուկենտ դեպքեր, երբ փորձ էր արվել խեղաթյուրել փաստաթղթեր, եւ այդ հայտը ուղղակի չեղարկվել է: Եվ ուզում եմ ասել, որ նման փորձեր չարվեն, քանի որ համակարգն այս իմաստով հստակ է աշխատում, եւ ունենք ստուգելու բոլոր հնարավորությունները»:

Կենտրոնում որոշ դպրոցների պահանջարկն այնքան մեծ է, որ հայտագրման սկզբից 1 րոպե անց արդեն տեղերը սպառված են եղել. Անդրեասյանին հարց ուղղվեց՝ կարո՞ղ էին բոլոր 17 տեղերը սպառվել 1 րոպեում. «Այո,- ասաց նա,- կան դպրոցներ, ուր դիմողների թիվն ավելի մեծ է, քան տեղերի թիվը: Եվ այդպիսի դպրոցներ կան եւ՛ Երեւանում, եւ՛ մարզերում: Գրանցվել են նույն միլիվայրկյանում հայտագրման դեպքեր, եւ նաեւ դիմումներ ենք ստանում, որ փորձել են գրանցվել մի քանի տեղից՝ խնդրել են իրենց ազգականներին, որ գրանցեն իրենց երեխային: Այնպես որ կարծում եմ, որ օրինաչափ է, որ այդ տեղերն արագ են սպառվել, քանի որ դատելով դիմումներից եւ արձագանքից, ունեմ տպավորություն, որ հունիսի 11-ի առավոտյան մեր ընտանիքների շատ մեծ մասը նստած է եղել համակարգչի առաջ, եւ փորձել արագ գրանցել երեխաներին»:

Դպրոցների վարկանիշների էական տարբերության մասին հարցին անդրադառնալով՝ նա ասաց, որ նախատեսվում է ցուցակագրել այն դպրոցները, որ գտնվում են մարդաշատ տարածքներում, սակայն, կարծես թե, շրջանցվում են ծնողների կողմից, եւ հատ-հատ նայել այդ դպրոցներ չդիմելու պատճառները: «Եթե մենք, օրինակ, Կենտրոնի տարածքում ունենք իրար շատ մոտ գտնվող դպրոցներ, եւ մի դպրոցի համար բազմաթիվ ծնողներ փորձում են դիմումներ ներկայացնել, իսկ մյուսի համար, որ ընդամենը 200 մետր այն կողմ է, չեն ստացվում նույնիսկ այնքան դիմումներ, որքան լիցենզիոն տեղեր ունի, նշանակում է այդտեղ խնդիր կա՝ գուցե շենքային պայմանների, գուցե ուսուցման որակի, մանկավարժական աշխատակազմի խնդիր է. այս բոլոր հարցերը պետք է մանրակրկիտ քննել եւ տանել այս տարածքում դպրոցների հզորացման աշխատանք, որ օգտագործենք այն ռեսուրսը, որ ունենք»:

Սակայն, նրա խոսքով, կա եւս մեկ հարց. պետք է հետեւել, թե որքանով են ճիշտ տեղաբաշխված դպրոցները, քանի որ անընդհատ արձանագրվում են միգրացիոն հոսքեր, եւ չի բացառվում, որ մի թաղամասում հիմա ավելի շատ են երիտասարդ ընտանիքները, որ ունեն դպրոցահասակ երեխաներ: Այդ հետազոտության արդյունքում պարզ կդառնա նաեւ ավագ դպրոցների տեղաբաշխման արդարացիությունը, եւ գուցե շատ բան վերանայվի: «Դպրոցների նպատակային քարտեզների կազմումը մեր կարեւոր նպատակներից է, որ պիտի փորձենք կարգավորել, քանի որ սա համակարգային հարց է»:

Տարիներ առաջ գործարկված վարկանշային համակարգը հիմա չի գործում, քանի որ բազմաթիվ համայնքներում գործող մեկ դպրոց կա, եւ, ըստ նախարարի տեղակալի, պետական քաղաքականության նպատակը պիտի լինի ոչ թե հավաքել եւ հրապարակել դպրոցների որակի համեմատական, այլ՝ բոլոր դպրոցականների համար ապահովել որակյալ կրթություն: «Ընտրություն չունեցող երեխային տալ տեղեկություն, որ ինքը գնում է վատ դպրոց ու չունի ընտրություն, լավ մոտեցում չէ: Իհարկե, պետք է ունենք գնահատման համակարգ, ֆիքսենք, թե որ դպրոցում ինչ խնդիր ունենք, բայց պետական քաղաքականությունը պետք է ուղղված լինի բոլոր դպրոցներում որակյալ կրթություն ապահովելուն»,- նշեց նա: