Ռումբի բեկորներից քանդակներ, թիթեռներից կոմպոզիցիաներ. կայացել է վիրավոր զինվորների ձեռքով պատրաստված իրերի ցուցահանդեսը

Այսօր՝ սեպտեմբերի 23-ին, Seasons («Սիզընս») այգում տեղի ունեցավ վիրավոր զինվորների հեղինակային արվեստի գործերի՝ «ՀԱՆՈՒՆ» խորագրով բարեգործական ցուցահանդես-վաճառքը:

Ցուցադրությանը ներկայացված էին «Զինվորի տուն» վերականգնողական կենտրոնի Beauty By Soldiers («Գեղեցկություն՝ զինվորներից») նախագծի շրջանակում վիրավոր զինվորների պատրաստած բնական թիթեռներով կոմպոզիցիաները, կամավորական Սահակ Նազարյանի պատրաստած ռումբերի բեկորներից քանդակները, որոնք նա մարտի դաշտից էր հավաքել:

Ցուցահանդես վաճառքին ներկա էին անվասայլակի վրա նստած պատերազմի մասնակից տղաները, որոնց աշխատանքները եւս ցուցադրված էին:

44-օրյա պատերազմում վիրավորում ստացած սպա Վարդան Վարդանյանը 5 ամիս վերականգնողական կենտրոնում բուժում ստանալուց հետո դադար է վերցրել, այժմ զբաղվում է թիթեռներից յուրօրինակ կոմպոզիցիաներ ստեղծելով: Վարդանը, ցույց տալով իր աշխատանքները, «Հայկական ժամանակի» հետ զրույցում ասաց. «Մինչեւ վիրավորվելը՝ երբեւէ չէի զբաղվել նման աշխատանքներով, դե սպա էի, սպայի կոպտությունը կար, ծառայության մեջ էլ չէր ստացվում ազատ ժամանակ տրամադրել նման բաներին: Կոմպոզիցիաներ պատրաստել սկզբից զուտ հետաքրքիր էր, հետո, երբ սկսեցի շատ զբաղվել, զգացի, որ ներաշխարհս հանգստանում է, ինձ անհամեմատ թեթեւացած եմ զգում»:

^{Վարդան Վարդանյանը}

Վարդանի խոսքով՝ սկզբնական շրջանում փոքր կոմպոզիցիաների վրա է աշխատել, բայց հիմա արդեն կարողանում է մեծ աշխատանքներ անել, ինչի ականատեսը եղանք նաեւ մենք: Աշխատանքը, որը ներկայացրել էր սպան ցուցադրության, կապույտ թիթեռներից պատրաստված կոմպոզիցիա էր: Պատերազմում Վարդանը բազմաբեկորային վնասվածքներ է ստացել. մեծ մասն արդեն հաղթահարել է, մնացել է՝ ոտքի կանգնի:

Հարցին, թե ինքնազգացողությունն այժմ ինչպե՞ս է, ժպիտով ասաց. «Գերազանցից մի փոքր լավ»:

«Զինվորի տուն» վերականգնողական կենտրոնի մեդիայի եւ հանրային կապերի պատասխանատու Սաթեն Միքայելյանն էլ հայտնեց, որ բոլոր աշխատանքները բացառապես զինվորների ձեռքով են պատրաստված:

 «Պատերազմից հետո ԱՄՆ-ից Հելեն Առաքելյանը եկավ Հայաստան, որպեսզի այդ արվեստը սովորեցնի զինվորներին: Սկզբից դա բուժմանը զուգահեռ զբաղմունք էր, հետզհետե տեսանք, որ տղաների մոտ ամեն ինչ պատկերացրածից շատ ավելի լավ է ստացվում: Առաջացավ այս գաղափարը՝ բացել կազմակերպություն, որն իր առաջ երկու խնդիր է դրել. առաջինը՝ ապահովել զինվորներին կայուն եկամտով, երկրորդը՝ այդ հասույթից գոյացած գումարն ուղղվում է իրենց եւ իրենց ընկերների բուժմանը»,- ներկայացրեց Սաթեն Միքայելյանը:

Հելեն Առաքելյանն էլ պատմեց, որ արդեն 10 ամիս է, ինչ Հայաստանում է: Տիկին Հելենը մասնագիտությամբ ուսուցչուհի է, իսկ կոմպոզիցիաներ ստեղծելն իր վաղեմի հոբբին է եղել, որն էլ որոշել է վերսկսել զինվորների հետ միասին:

«Ամերիկայում երկու որդի ունեմ, իսկ այստեղ՝ «Զինորի տանը», բոլորն են իմ տղաները: Պատերազմի օրերին էի ուզում գալ, չստացվեց, մի փոքր ուշ եկա եւ հիմա ամեն ինչ անում եմ, որ տղաներին օգնեմ: Մշակութային այլ ծրագրեր էլ ունենք, այնպես որ ես այստեղից չեմ հեռանա՝ մինչեւ տղաներին ոտքի կանգնած չտեսնեմ»,- ասաց նա:

^{Հելեն Առաքելյանը եւ Վարդան Վարդանյանը}

Բեկորներից կոմպոզիցիաներ պատրաստած Սահակ Նազարյանը եւս պատերազմի մասնակից կամավորականներից է: Ցուցահանդեսին Սահակը 8 աշխատանք էր ներկայացրել, ամեն մի աշխատանքի ստեղծման համար տրամադրել է մոտավորապես մեկ ամիս:

«Դժվար էր բեկորների հետ գործ ունենալը, որովհետեւ ամեն մի կտորը մի պատմություն է, հիշողություն, բայց ամբողջ միտքն այն է, որ սա մետաղ է, որը մարդկությունը փորձում է շատ վատ ձեւով օգտագործել: Այս մետաղն ի սկզբանե կարող էր լինել արվեստի գործ, բայց ընկել էր վատ մարդկանց ձեռքն ու վերածվել զենքի: Հույս ունեմ, որ սրանք այն բեկորներն են, որոնք չեն հասցրել մարդկանց վնասել»,- ասաց Սահակը:

Նա պատմեց, որ ամեն մի աշխատանքը մի պատմություն ու խորհուրդ ունի. Մարտունիում ռմբակոծված տնից մնացած դուռն ու շեմը, Շուշիի հրեշտակը, Հադրութում թողած լվացքի պարանը՝ լվացքը վրան, որն այդպես էլ տանտիրուհին չհասցրեց հավաքել, աշնանացանը, այս տարվա ցորենի հասկերի բերքի տեսքը, որն այդպես էլ արցախցին չքաղեց:

_{Սահակ Նազարյանը}

Սահակ Նազարյանը մետաղագործության, զոդման փորձառություն երբեւէ չի ունեցել, նախկինում ապակեգործությամբ է զբաղվել, բայց ասում է՝ գաղափարը կյանքի կոչելու համար շատ մեծ ջանքեր չեն պահանջվել:

«Ես հիմա էլ պարբերաբար գնում եմ Արցախ, այնտեղի երեխաներն արդեն ինձ ճանաչում են, բեկորներ են հավաքած պահած լինում, որ տան: Շարունակելու եմ, փորձեմ իմ չափով օգտակար լինել մեր զինվորներին»,- եզրափակեց մեր զրուցակիցը:

Ցուցահանդես-վաճառքի ամբողջ հասույթն ուղղվելու է վիրավոր զինվորների առողջական խնդիրների լուծմանը: