Ադրբեջանն ու Ուկրաինան որպես բախտակիցներ նույն բանի մասին են խոսում՝ մտածելով, որ իրենք կորցրել են տարածքներ. փորձագետ

Երեկ Տավուշի մարզի Իջեւան-Նոյեմբերյան մայրուղու եւ Կոթի գյուղի ուղղությամբ հակառակորդի արձակած կրակոցների հետեւանքով հայկական կողմը ո՛չ մարդկային եւ ո՛չ էլ նյութական վնասներ չի կրել:

ՀՀ ԶՈՒ-երի պատասխան կրակից հետո հակառակորդը դադարեցրել էր կրակը:

ՀՀ ՊՆ մամուլի խոսնակ Արծրուն Հովհաննիսյանը ՀԺ-ի հետ զրույցում ասաց, որ կրակոցները եղել են միայն Տավուշի ուղղությամբ:

Կոթի բնակավայրի վարչական ղեկավար Ֆելիքս Մելիքյանը մեր զրույցում հայտնեց, որ կրակոցները եղել են ընդհատումներով:

Հարցին՝ կրակոցների հետեւանքով վնասներ եղել են, վարչական ղեկավարը պատասխանեց. «Մարդու վնաս չի եղել, բնակիչներից էլ դեռ բողոք չեմ ստացել, որ կրակոցի հետեւանքով ինչ-որ նյութական վնաս պատճառված լինի: Եթե լինի էլ, առավելագույնը տանիքին կամ պատուհանին եղած կլինի»:

Մելիքյանը նշեց, որ կրակոցների պահին գյուղում հարսանիք էր ընթանում. «Հարսանյաց սրահը նրանց կրակած դիրքերի ուղիղ դիմացն էր: Բայց հարսանիքը չեն դադարեցրել, շարունակել են»,- ասաց նա, ապա հավելեց. «Իրենց մոտ միշտ այդպես է. հիշողության կորուստ են ունենում, երբ մի հատ լավ դաս են տալիս մերոնք, հանգստանում են: Վերջին անգամ այսպես ակտիվ եղել է 2018-ի սեպտեմբերին»:

Բաղանիս բնակավայրի վարչական ղեկավար Նարեկ Սահակյանն էլ նշեց, որ իրենց բնակավայրում եւս կրակոցներ եղել են, սակայն տուժածներ եւ նյութական վնասներ չկան. «Մի տարի է՝ այսպիսի կրակոցներ չկային, արդեն անսովոր պրոցես էր դառնում մեզ համար»,- հավելեց Սահակյանը:

Ռազմական փորձագետ Հրաչյա Պետրոսյանցի կարծիքով՝ կարելի է բազմաթիվ պատճառներ գտնել, թե ինչու է հակառակորդը ակտիվացել սահմանին, սակայն, ըստ նրա, հիմնավոր հնարավոր չէ ասել՝ որն է իրական պատճառը:

«Պատճառը կարող է լինել ե՛ւ քաղաքական, որոշակի իրավիճակից բխող հարցեր, որն այսօր Ադրբեջանի ներսում կատարվում են, ե՛ւ կարելի է դիտարկել որպես արկածախնդրություն: Համենայն դեպս, ադրբեջանական մամուլը շատ կարճ հաղորդագրություն է տարածել, որ հայկական կողմն է սկսել, եւ իրենք ուղղակի պատասխանել են»,- ասաց փորձագետը:

Նրա խոսքով՝ պրակտիկան ցույց է տալիս՝ եթե, իրոք, հայկական կողմի մեղավորությունը լիներ, ադրբեջանական մամուլն այդքան կարճ հաղորդագրությամբ չէր բավարարվի եւ մի մեծ աղմուկ կբարձրացներ:

Հարցին՝ հնարավոր է, որ ԱՄՆ սենատի կողմից Հայոց ցեղասպանության բանաձեւն ընդունելուց հետո Թուրքիան Ադրբեջանի միջոցով փորձում է պատասխանել, Պետրոսյանցը պատասխանեց. «Ճիշտն ասած՝ հենց այս օրերին Բաքվում թրքալեզու ժողովուրդների պառլամենտի նիստ է տեղի ունենում: Ոչինչ չի կարելի բացառել: Ի վերջո, պետք է ներդրվեն այն տեսահսկման միջոցները, որոնց մասին դեռեւս 2016-ին Վիեննայում է խոսվել. դրանցով կկարողանանք հստակ ապացուցել, որ առաջինն իրենք են կրակել: Ցանկացած դեպքում պետք է հասկանանք մի բան, որ պատերազմը քաղաքականության շարունակությունն է՝ այլ մեթոդներով: Ու ցանկացած կրակոց, որը տեղի է ունենում, դա Ադրբեջանի որոշակի քաղաքականության արդյունքն է: Համենայն դեպս, պետք է հասկանանք նաեւ մի բան, որ կոնկրետ Հայաստանի ուղղությամբ ինչ-որ լուրջ բան տեղի չի ունենա: Բաղանիսի բնակիչներից մեկը տեսանյութ էր տեղադրել, երբ լսում ես, հասկանում ես, որ կրակոցները եղել են հրաձգային զենքերից՝ Կալաշնիկովի ավտոմատից, հնարավոր է նաեւ՝ Կալաշնիկովի գնդացրից: Չի բացառվում, որ սա ուշադրությունը շեղող գործողություններ են»,- ասաց ռազմագետը:

Նրա խոսքով՝ 2016-ի ապրիլից առաջ էլ հակառակորդը կոնկրետ այդ ուղղություններով ակտիվություն էր ցուցաբերում. «Մենք պետք է նաեւ դիտարկենք այն հանգամանքը (որն Ադրբեջանը անընդհատ շեշտում է), թե հակամարտությունն Ադրբեջանի եւ Հայաստանի միջեւ է: Երեկ էլ Իլհամ Ալիեւն Ուկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելենսկու հետ հանդիպման ժամանակ նորից շեշտել է, որ հակամարտությունը Հայաստանի եւ Ադրբեջանի միջեւ է, այլ ոչ թե՝ Ադրբեջանի եւ Արցախի»:

Դիտարկմանը, թե Ալիեւի հետ հանդիպման ժամանակ Զելենսկին հայտարարել է, որ Ադրբեջանն ու Ուկրաինան պաշտպանում են միմյանց տարածքային ամբողջականությունը, Պետրոսյանցն արձագանքեց. «Չեմ կարող ասել, որ դա կրակոցների հետ կապ ունի, բայց Ուկրաինան Ռուսաստանի հետ խնդիրներ ունի Ղրիմի հարցով, իսկ Ադրբեջանը՝ Արցախի, եւ այդ երկուսը որպես բախտակիցներ նույն բանի մասին են խոսում՝ մտածելով, որ իրենք կորցրել են տարածքներ»:

Անդրադառնալով հարցին, թե արդյոք այդ հայտարարությունը վտանգ ներկայացնում է, Պետրոսյանցը պատասխանեց, որ սա հերթական հայտարարությունների շարքին կարելի է դասել, քանի որ վերջին շրջանում Ուկրաինայի եւ Ադրբեջանի միջեւ ռազմական համագործակցությունը հետին պլան է մղվել՝ ի տարբերություն տարիներ առաջվա: «Ռուսաստանը, Բելառուսը, Իսրայելը եւ Թուրքիան Ադրբեջանին մատակարարում են այնպիսի ռազմական տեխնիկա եւ սպառազինություն, որ Ուկրաինայի հետ համագործակցությունն սպառազինության առումով այդքան էլ շահավետ չէ Ադրբեջանի համար»,- եզրափակեց փորձագետը: